Primaxetin tabletki 30 mg 6 sztuk
Condition: New product
990 Items
More info
Aktywne składniki
Formularz zwolnienia
Skład
1 tabletka powlekana, zawiera:
- aktywny składnik: Chlorowodorek dapoksetyny 33,6 mg na 30 mg dapoksetyny;
- zaróbki: monohydrat laktozy, celuloza mikrokrystaliczna, sól sodowa kroskarmelozy, bezwodny koloidalny ditlenek krzemu, stearynian magnezu;
- pomocnicze powłoki: [Hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza), makrogol 6000 (glikol polietylenowy 6000), dwutlenek tytanu, czerń tlenku żelaza, tlenek żelaza żółty].
Efekt farmakologiczny
Mechanizm działania dapoksetyny podczas przedwczesnego wytrysku jest związany z hamowaniem wychwytu zwrotnego serotoniny przez neurony, po którym następuje wzrost działania neuroprzekaźnika na receptory pre- i postsynaptyczne.
Mechanizm wytrysku regulowany jest głównie przez współczulny układ nerwowy. Włókna nerwu współdziałającego nerwów nerwowych unerwiają pęcherzyki nasienne, nasieniowody, gruczoł krokowy, mięśnie cewki moczowej i szyi pęcherza moczowego, powodując ich skoordynowany skurcz w celu osiągnięcia wytrysku. Dapoksetyna wpływa na odruch wytrysku, wydłużając okres utajony i redukując czas trwania odruchowych impulsów neuronów ruchowych zwojów krocza.
Farmakodynamika Przyjmuje się, że mechanizm działania dapoksetyny podczas przedwczesnego wytrysku jest związany z hamowaniem wychwytu zwrotnego serotoniny przez neurony, a następnie nasileniem działania neuroprzekaźnika na receptory pre- i postsynaptyczne. 2 Mechanizm wytrysku regulowany jest głównie przez współczulny układ nerwowy. Włókna nerwu współdziałającego nerwów nerwowych unerwiają pęcherzyki nasienne, nasieniowody, gruczoł krokowy, mięśnie cewki moczowej i szyi pęcherza moczowego, powodując ich skoordynowany skurcz w celu osiągnięcia wytrysku. Dapoksetyna wpływa na odruch wytrysku, wydłużając okres utajony i redukując czas trwania odruchowych impulsów neuronów ruchowych zwojów krocza. Bodziec, który wywołuje wytrysk, jest generowany w centrum odruchu kręgosłupa, które jest kontrolowane przez kilka jąder mózgu przez pień mózgu, w tym przedwzrokowy i przykomorowy.
Farmakokinetyka
Dapoksetyna jest szybko wchłaniana, a maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) osiągane jest w ciągu 1-2 godzin po przyjęciu leku. Całkowita biodostępność wynosi 42% (zakres 15-76%). Po podaniu doustnym pojedynczej dawki dapoksetyny na czczo w dawkach 30 mg i 60 mg maksymalne stężenie substancji w osoczu krwi wynosi odpowiednio 297 ng / ml (po 1,01 godziny) i 498 ng / ml (po 1,27 godziny). Spożywanie tłustych pokarmów umiarkowanie redukuje Cmax dapoksetyny (o 10%) i zwiększa AUC (obszar pod krzywą stężenie-czas) oraz czas osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu o 12%. Jednak stopień wchłaniania dapoksetyny nie zmienia się. Te zmiany nie mają znaczenia klinicznego. Lek Primaksetin® można przyjmować niezależnie od posiłku. Dystrybucja Ponad 99% dapoksetyny wiąże się z białkami osocza in vitro. Aktywny metabolit - desmetildadoktyna - wiąże się z białkami osocza o 98,5%. Dapoksetyna jest szybko rozprowadzana w organizmie, a średnia objętość dystrybucji równowagi wynosi 162 litry. Po podaniu dożylnym u ludzi, średni okres półtrwania w początkowej, pośredniej i końcowej fazie eliminacji wynosi odpowiednio 0,10, 2,19 i 19,3 godziny. Metabolizm Badania in vitro sugerują, że dapoksetyna jest metabolizowana przez wiele enzymów wątrobowych i nerkowych, zwłaszcza CYP2D6, CYP3A4 i monooksygenazę zawierającą flawinę (FMO1) nerek. W badaniu klinicznym, podczas którego badano metabolizm dapoksetyny 14C, dapoksetyna po podaniu doustnym była w znacznym stopniu metabolizowana głównie przez N-utlenianie, N-demetylację, hydroksylowanie grupy naftowej, dodanie grupy sulfonowej. Po podaniu doustnym stwierdzono oznaki metabolizmu przedukładowego w wątrobie. 3 Główne składniki krążące w osoczu krwi to nienaruszona dapoksetyna i N-tlenek dapoksetyny. Badania in vitro wykazały, że N-tlenek dapoksetyny jest nieaktywny. Ponadto wykrywano desmetylodioksetynę i didesmetylodipoksetynę w ilości mniejszej niż 3% całkowitej liczby krążących metabolitów dapoksetyny. W badaniu in vitro stwierdzono, że desmethyldokoxetine jest porównywalna w działaniu z dapoxetine, a didemetmylodipoksetyna jest około 2 razy mniej aktywna niż dapoxetine. Ekspozycja (AUC i C max) niezwiązanej desmetylodipoksetyny wynosiła odpowiednio 50% i 23% niezwiązanej dapoksetyny. Wycofanie Metabolity dapoksetyny pochodzą głównie z moczu w postaci koniugatów. Niezmieniona substancja czynna nie jest wykrywana w moczu.Dapoksetyna jest szybko wydalana, o czym świadczy niskie stężenie substancji w osoczu krwi (mniej niż 5% wartości maksymalnej) 24 godziny po podaniu dawki. Przy dziennym spożyciu nagromadzenie substancji w ciele jest minimalne. Po podaniu doustnym końcowy okres półtrwania wynosi około 19 godzin. Specjalne grupy pacjentów Rasa Pojedyncza dawka dapoksetyny w dawce 60 mg nie wykazała istotnej statystycznie różnicy w odsetkach Europejczyków, ludzi rasy murzyńskiej, mieszkańców Ameryki Łacińskiej i ludzi rasy azjatyckiej. Porównanie farmakokinetyki dapoksetyny wśród Europejczyków i Japończyków wykazało wyższe wartości Cmax i AUC, drugie (o 10-20%) ze względu na mniejszą masę ciała. Wyższy poziom ekspozycji ogólnoustrojowej prawdopodobnie nie spowoduje znaczącej różnicy w działaniu klinicznym. Pacjenci w podeszłym wieku (65 lat i starsi) Pojedyncza dawka 60 mg dapoksetyny nie wykazała istotnej różnicy w farmakokinetyce (Cmax, AUC, Tmax) u zdrowych starszych mężczyzn i młodszych mężczyzn. Średnie wartości AUC dapoksetyny i końcowy okres półtrwania były wyższe odpowiednio o 12% i 46% u starszych mężczyzn w porównaniu z młodszymi mężczyznami. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Pojedyncza dawka 60 mg dapoksetyny nie wykazała związku pomiędzy klirensem kreatyniny a Cmax lub AUC dapoksetyny u pacjentów z osłabieniem (klirens kreatyniny 50-80 ml / min), umiarkowanie wyrażana (klirens kreatyniny 30 do <50 ml / min) i ciężki (klirens kreatyniny <30 ml / min) upośledził czynność nerek. AUC dapoksetyny u 4 pacjentów z ciężką niewydolnością nerek było około 2 razy większe niż u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Dane dotyczące stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek są ograniczone. U pacjentów wymagających hemodializy nie badano farmakokinetyki dapoksetyny. Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby farmakokinetyka dapoksetyny i desmetylodokoksetyny nie uległa zmianie. U pacjentów z zaburzoną umiarkowaną czynnością wątroby (klasa B w skali Childa-Pugha) wartości Cmax i AUC niezwiązanej dawki dapoksetyny zwiększono odpowiednio o 55% i 120%. Cmax niezwiązanej aktywnej frakcji dapoksetyny pozostawało niezmienione, a AUC - 2 razy zwiększone. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby wartość C max niezwiązanego dapoksetyny nie uległa zmianie, a AUC niezwiązanej dawki dapoksetyny zwiększono ponad 3-krotnie.AUC aktywnej frakcji również zwiększono kilkakrotnie. Polimorfizm CYP2D6 Stężenie dapoksetyny w osoczu krwi po podaniu pojedynczej dawki leku Primaxetin® w dawce 60 mg u pacjentów z niską aktywnością CYP2D6 było większe niż u pacjentów z wysoką aktywnością CYP2D6 (Cmax około 31%, AUC około 36%). Podobnie, Cmax desmethyldioxetine u pacjentów o niskiej aktywności CYP2D6 został zwiększony o 98%, a AUC - o 161%. Średni końcowy okres półtrwania dapoksetyny był wydłużony o 2,4 godziny u pacjentów z niską aktywnością izoenzymu CYP2D6 w porównaniu do pacjentów z wysoką aktywnością izoenzymu CYP2D6. Cmax aktywnej frakcji dapoksetyny zwiększyło się o - 46%, AUC o - 90%. Wzrostowi temu może towarzyszyć zwiększona częstotliwość i ciężkość niepożądanych zdarzeń zależnych od dawki. Bezpieczeństwo stosowania Primaxetin® u pacjentów z niską aktywnością CYP2D6 może budzić wątpliwości podczas przyjmowania innych leków, które mogą hamować metabolizm dapoksetyny, w szczególności aktywnych i umiarkowanie aktywnych inhibitorów CYP3A4. Oczekuje się, że pacjenci z bardzo wysoką aktywnością CYP2D6 będą obniżać poziomy dapoksetyny i desmetydapoksetyny w osoczu.
Wskazania
Lek Primaksetin® jest przeznaczony do leczenia przedwczesnego wytrysku u mężczyzn w wieku od 18 do 64 lat.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek dapoksetyny lub jakikolwiek inny składnik leku. 5 - Ciężka choroba serca (na przykład niewydolność serca stopnia II-IV według NYHA, zaburzenia przewodzenia serca (blokada przewodzenia przedsionkowo-komorowego 2-3 stopnia lub zespół osłabienia zatok) w przypadku braku stałego stymulatora, ciężkiej choroby wieńcowej lub zmiany zastawkowej). - Jednoczesne podawanie inhibitorów monoaminooksydazy (MAO-I) i podawanie w ciągu 14 dni po zaprzestaniu ich stosowania. Podobnie, MAO-I nie powinien być przyjmowany w ciągu 7 dni po odstawieniu leku Primaxetin®. - Jednoczesne podawanie tiorydazyny i w ciągu 14 dni po zaprzestaniu jej stosowania. Podobnie tiorydazyny nie należy przyjmować w ciągu 7 dni po odstawieniu Primaxetin®. - jednoczesne przyjmowanie inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny - SSRI), inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny oraz trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych i innych leków o działaniu serotoninergicznym (np. L-tryptofan, tryptany, tramadol, tramadol). (Hypericum perforatum) i w ciągu 14 dni po odstawieniu tych leków.Podobnie, leki te nie powinny być przyjmowane w ciągu 7 dni po zaprzestaniu przyjmowania Primaxetin®. - Jednoczesne podawanie z aktywnymi inhibitorami CYP3A4, na przykład ketokonazolem, itrakonazolem, rytonawirem, sakwinawirem, telitromycyną, nefazodonem, nelfinawirem, atazanawirem itp. - Średnio ciężka i ciężka niewydolność wątroby. - Ciężkie zaburzenia czynności nerek. - Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat. - Niedobór laktozy, nietolerancja laktozy, zaburzenie wchłaniania glukozy-galaktozy. W przypadku stwierdzonego niedociśnienia ortostatycznego w wywiadzie, a także w wywiadzie lub hipomanii lub choroby afektywnej dwubiegunowej, należy unikać leczenia Primaxetinem®. Z ostrożnością - łagodna lub umiarkowana niewydolność nerek; - jednoczesne stosowanie z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP2D6 i umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów z genotypowo niską aktywnością izoenzymu CYP2D6 i pacjentami z wysoką aktywnością izoenzymu CYP2D6 (w połączeniu z umiarkowanymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4); - jednoczesne stosowanie z lekami wpływającymi na agregację płytek krwi i antykoagulanty ze względu na ryzyko krwawienia. 6 Stosowanie w czasie ciąży i podczas karmienia piersią.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek Primaksetin® nie jest przeznaczony do stosowania u kobiet.
W oparciu o ograniczoną ilość danych uzyskanych w badaniach klinicznych nie ma powodu zakładać, że przyjmowanie dapoksetyny przez mężczyznę może wpływać na ciążę partnera. Nie przeprowadzono dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania dapoksetyny u kobiet w ciąży. Okres karmienia piersią Nie wiadomo, czy dapoksetyna i jej metabolity przenikają do mleka kobiecego.
Do podawania doustnego. Tabletkę należy połykać w całości, popijając co najmniej jedną pełną szklanką wody. Lek Primaksetin® można przyjmować niezależnie od posiłku. Dorośli mężczyźni w wieku od 18 do 64. Zalecana dawka początkowa dla wszystkich mężczyzn wynosi 30 mg; Dawka ta jest przyjmowana 1-3 godziny przed planowanym stosunkiem płciowym. Przy niewystarczającym działaniu i dobrej tolerancji dawki 30 mg, można ją zwiększyć do 60 mg. Maksymalna zalecana częstotliwość dawkowania wynosi 1 raz na 24 godziny.Lekarz przepisując lek Primaksetin® w leczeniu przedwczesnego wytrysku, należy ocenić ryzyko i korzyści z leku po pierwszych 4 tygodniach leczenia lub po otrzymaniu sześć dawek i należy określić stosunek ryzyka do korzyści dla decyzji, czy kontynuować leczenie Primaksetin®. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym naruszeniem korekcji dawki czynności nerek nie jest wymagane, ale zaleca się, aby zachować ostrożność. Primaksetin® nie jest zalecany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby dostosowanie dawki nie jest konieczne. Primaksetin® Lek jest przeciwwskazane dla pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby (klasa B i C klasyfikacji wg Childa-Pugha). Pacjenci z niskiej aktywności CYP2D6, równocześnie z aktywnych inhibitorów CYP2D6, powinny być wykonywane przy zwiększeniu dawki do 60 mg Primaksetin® pacjentów o niskiej aktywności CYP2D6, albo równocześnie z pacjentów otrzymujących lek aktywny inhibitory Primaksetin® CYP2D6. 7 Pacjenci otrzymujący aktywne lub umiarkowanie aktywnych inhibitorów CYP3A4 CYP3A4 jednoczesny odbiór aktywnych inhibitorów jest przeciwwskazane. W przypadku jednoczesnego podawania leku Primaksetin® umiarkowanie silne inhibitory CYP3A4 dawki należy zmniejszyć do 30 mg.
Efekty uboczne
W badaniach klinicznych, następujące efekty uboczne są rejestrowane, i obserwuje się często były zależne od dawki: nudności (11,0% i 22,2%, gdy przy dawce 30 mg dapoksetyny i 60 mg, odpowiednio), zawroty głowy (5,8% i 10,9%); ból głowy (5,6% i 8,8%), biegunka (3,5% i 6,9%), bezsenność (2,1% i 3,9%), zmęczenie (2,0% i 4,1 %). Najczęstszymi zjawiska, żądając wycofania leczenia były nudności (2,2% pacjentów) i zawroty głowy (1,2%). Niepożądane reakcje uboczne obserwowane w próbach klinicznych, są wymienione poniżej: zaburzenia psychiczne Często: niepokój, pobudzenie, niepokój, zaburzenia sen, zmniejszone libido. Niezbyt często: depresja, obniżenie nastroju, stan euforii, wahania nastroju, nerwowość, apatia, senność, splątanie, dezorientacja, zaburzenia myślenia, somatosensorycznej amplifikacji, zaburzenia snu, początkowym bezsenność, intrasomnicheskoe zaburzenia, koszmary senne, bruksizm, utrata libido, orgazmu. Naruszenia centralnego układu nerwowego Bardzo często: zawroty głowy, ból głowy.Często: senność, zaburzenia koncentracji, drżenie, parestezja. Rzadko: omdlenia, w tym omdlenie wazowagalne, zawroty głowy, akatyzja, perwersja smaku, nadmierna senność, letarg, uspokojenie, depresja świadomości. Rzadko: zawroty głowy przy wysiłku fizycznym, nagłe zasypianie. Naruszenie narządu wzroku Często: niewyraźne widzenie. Rzadko: rozszerzenie źrenic, ból w okolicy oczu, niewyraźne widzenie. Zaburzenia narządu słuchu i zaburzenia błędnika Często: pierścień w uszach. Rzadko: zawroty głowy. Naruszenia systemu sercowo-naczyniowego Często: "pływy" krwi. Rzadko: zaprzestanie aktywności węzła zatokowego, bradykardia zatokowa, tachykardia, obniżenie ciśnienia krwi, nadciśnienie skurczowe. 8 Rzadko: "pływy" ciepła. Zaburzenia układu oddechowego Często: przekrwienie błony śluzowej nosa, ziewanie. Zaburzenia przewodu pokarmowego Często: biegunka, wymioty, zaparcia, ból w jamie brzusznej, niestrawność, wzdęcia, dyskomfort w żołądku, wzdęcia, suchość w jamie ustnej. Naruszenia skóry i tkanki podskórne Często: nadmierna potliwość. Rzadko: swędzenie, zimny pot. Zaburzenia układu rozrodczego Często: zaburzenia erekcji. Rzadko: brak wytrysku, upośledzony orgazm, w tym anorgazm u mężczyzn, parestezja męskich narządów płciowych. Stan ogólny Często: osłabienie, drażliwość. Rzadko: astenia, uczucie ciepła, niepokój, złe samopoczucie, odurzenie. Zmiany parametrów laboratoryjnych Często: wzrost ciśnienia krwi. Rzadko: wzrost częstości akcji serca, wzrost rozkurczowego ciśnienia tętniczego, wzrost ortostatycznego ciśnienia tętniczego. Opis indywidualnych działań niepożądanych U pacjentów z monitorowaniem metodą Holtera obserwowano omdlenia z utratą przytomności, z bradykardią lub zatrzymaniem węzła zatokowego i zgłaszano je w badaniach klinicznych. Te niepożądane zdarzenia uważa się za związane ze stosowaniem leku. Większość przypadków obserwowano podczas pierwszych 3 godzin po przyjęciu leku, po przyjęciu pierwszej dawki lub w związku z zabiegami medycznymi (pobieranie krwi, zmiany pozycji ciała, pomiar ciśnienia krwi). Objawy prodromalne często poprzedzały omdlenie.Częstość występowania omdlenia i objawów prodromalnych zależała od dawki, którą wykazano u pacjentów, którzy otrzymywali wyższe dawki leku. Skutki podczas odstawienia leku Nagłe zniesienie długoterminowych selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny w leczeniu przewlekłych zaburzeń depresyjnych zaowocowało następującymi objawami: stan dysforyczny, drażliwość, pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia czucia (np. Parestezje), lęk, zamęt 9 świadomości, ból głowy, letarg , chwiejność emocjonalna, bezsenność i hipomanię. Wyniki badania bezpieczeństwa wykazały większą częstość występowania objawów odstawiennych w postaci bezsenności oraz łagodnych i umiarkowanych zawrotów głowy po odstawieniu leku po 62 dniach stosowania.
Przedawkowanie
Objawy W badaniach klinicznych nie opisano przypadków przedawkowania. Podawanie leku Primaxetin® w dawce do 240 mg (2 dawki po 120 mg w odstępie 3 godzin) nie powodowało nieprzewidzianych działań niepożądanych. Ogólnie objawy przedawkowania SSRI obejmują reakcje serotoninergiczne, w tym senność, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty), tachykardię, drżenie, pobudzenie i zawroty głowy. Leczenie W przypadku przedawkowania należy w razie potrzeby przeprowadzić standardową terapię podtrzymującą. Ze względu na znaczące wiązanie leku z białkami osocza i duży rozkład chlorowodorku dapoksetyny, wymuszona diureza, dializa, hemoperfuzja i transfuzja krwi prawdopodobnie nie będą skuteczne. Antidotum nie jest znane.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z inhibitorami monoaminooksydazy U pacjentów otrzymujących jednocześnie SSRI i inhibitor monoaminooksydazy (MAO-I), ciężkie, czasami śmiertelne reakcje, w tym hipertermia, sztywność, mioklonie, niestabilność układu wegetatywnego z możliwą szybką fluktuacją parametrów życiowych, a także zmiany psychiczne warunki, w tym intensywne pobudzenie, postępujące do delirium i śpiączki. Reakcje te obserwowano również u pacjentów, którzy ostatnio zaprzestali stosowania SSRIs i rozpoczęli leczenie za pomocą MAO-I. W niektórych przypadkach objawy przypominają złośliwy zespół neuroleptyczny.Dane dotyczące połączonego stosowania SSRI i MAO-I u zwierząt sugerują, że leki te mogą synergistycznie zwiększać ciśnienie krwi i powodować pobudzenie behawioralne. Dlatego lek Primaksetin® nie powinien być przyjmowany jednocześnie z MAO-I i przez 14 dni po zakończeniu podawania. Podobnie, MAO-I nie powinien być przyjmowany w ciągu 7 dni po odstawieniu leku Primaxetin®. 10 Interakcje z tiorydazyną Tioridazyna wydłuża odstęp QTc, któremu towarzyszy arytmija komorowa. Preparaty takie jak Primaxetin®, które hamują enzym CYP2D6, wydają się hamować metabolizm tiorydazyny. Oczekuje się, że wzrost tiorydazyny spowodowany przez to zwiększy wydłużenie odstępu QTc. Lek Primaksetin® nie może być przyjmowany równocześnie z tiorydazyną i przez 14 dni po odstawieniu. Podobnie tiorydazyny nie należy przyjmować w ciągu 7 dni po odstawieniu Primaxetin®. Preparaty o serotonergiczną jako SSRI odbioru Primaksetin® leku równocześnie z serotoninergicznych leków (w tym MAO-I, L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, SSRI, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, litu i leków dziurawca (Hypericum perforatum ) może zwiększać częstość występowania działań niepożądanych dotyczących serotonergii Lek Primaxetin® nie powinien być przyjmowany jednocześnie z innymi lekami z grupy SSRI, MAO-I i innymi lekami serotoninergicznymi oraz przez 14 dni po odstawieniu tych leków. atov. Podobnie, leki te nie powinny być podjęte w ciągu 7 dni po odstawieniu Primaksetin®. Leki działające na lek CNS Odbiór Primaksetin® jednocześnie z lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy u pacjentów z przedwczesnym wytryskiem nie został zbadany. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas potrzeba przyjmowania tych leków w tym samym czasie. Wpływ innych leków na chlorowodorek dapoksetyny Badania in vitro z wykorzystaniem mikrosomów wątroby, nerek i jelit człowieka wykazały że dapoksetyna jest metabolizowana głównie przez CYP2D6, CYP3A4 i monooksygenazę zawierającą flawinę 1 (FMO1). Dlatego inhibitory tych enzymów mogą zmniejszać klirens dapoksetyny.Inhibitory inhibitorów CYP3A4 CYP3A4 aktywny otrzymujących ketokonazol w dawce 200 mg dwa razy dziennie przez 7 dni, zwiększone wartości Cmax i AUC dapoksetyny (60 mg dawkę) dla 35% i 99% odpowiednio. Biorąc pod uwagę frakcję niezwiązanych dapoksetyny i desmetylodokoksetyny, Cmax frakcji aktywnej (ilość niezwiązanej dapoksetyny i desmetylodipoksetyny) w obecności aktywnych inhibitorów CYP3A4 może wzrosnąć o około 25%, a AUC może podwoić się. Ten wzrost Cmax i AUC aktywnego frakcji może być znacznie bardziej widoczny w 11 podzbiór pacjentów bez funkcjonalnie aktywny enzym CYP2D6 i podczas otrzymywania aktywnych inhibitorów CYP2D6. Primaksetin® lek nie powinien być stosowany jednocześnie z aktywnych inhibitorów CYP3A4, takich jak ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, sakwinawir, telitromycyna, nefazodon, nelfinawir i atazanawiru. Umiarkowane inhibitory CYP3A4 aktywnych jednoczesny odbiór umiarkowanie aktywne inhibitory CYP3A4, na przykład, erytromycyna, klarytromycyna, flukonazol, amprenawir, fosamprenawir, aprepitantu, werapamil i diltiazem, może znacznie zwiększyć poziom ekspozycji ogólnoustrojowej dapoksetyny i dezmetildapoksetina, szczególnie u pacjentów o niskiej aktywności CYP2D6. Maksymalna dawka leku Primaksetin®, przyjmowana jednocześnie z tymi lekami, powinna być ograniczona do 30 mg i przyjmowana z zachowaniem ostrożności. Aktywnymi inhibitorami CYP2D6 fluoksetyny w dawce 60 mg / dobę przez 7 dni zwiększone wartości Cmax i AUC dapoksetyny (60 mg w dawce pojedynczej) o 50% i 88% odpowiednio. Biorąc pod uwagę proporcje niezwiązanego dapoksetyny i dezmetildapoksetina, aktywnej frakcji Cmax (wysokość i dezmetildapoksetina dapoksetyny niezwiązanego aktywnych) w obecności inhibitorów CYP2D6 może zwiększyć się o około 50%, a wartości AUC może być podwojona. Ten wzrost Cmax i AUC frakcji aktywnej jest zbliżony do oczekiwanego u pacjentów z niską aktywnością CYP2D6 i może prowadzić do zwiększenia częstości i nasilenia działań niepożądanych związanych z dawką. Dlatego zaleca się zachować ostrożność podczas zwiększania dawki leku Primaxetin® do 60 mg u pacjentów otrzymujących aktywne inhibitory CYP2D6 oraz u pacjentów z niską aktywnością CYP2D6. Oddziaływanie z lekami, metabolizowanymi izoenzymów CYP1A i CYP2B6 W oparciu o dane porównawcze Cmax dapoksetyny po otrzymaniu dawki 60 mg i stężenia dapoksetyny w 50% inhibicji (IC50) CYP1A2 izoenzymu w warunkach in vitro, stwierdzono, że nie należy oczekiwać, aby wpływać na stężenie dapoksetyny jednocześnie stosowanymi lekami, metabolizowany przez ten izoenzym.Nie badano wpływu dapoksetyny na izoenzym CYP2B6. Inhibitory PDE5 Badano farmakokinetykę dapoksetyny w dawce 60 mg jednocześnie z tadalafilem (20 mg) lub syldenafilem (100 mg). Tadalafil nie wpływał na farmakokinetykę dapoksetyny. Sildenafil nieznacznie zwiększył AUC i C max dapoksetyny (odpowiednio o 22% i 4%), co uznano za nieistotne klinicznie. Lek 12 Primaxetin® należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących inhibitory PDE5, ze względu na możliwą obniżoną tolerancję tych pacjentów na niedociśnienie ortostatyczne. Wpływ chlorowodorku dapoksetyny na podawane jednocześnie leki Tamsulosyna Pojedyncze i wielokrotne przyjmowanie leku Primaxetin® w dawkach 30 mg i 60 mg u pacjentów otrzymujących tamsulozę na dobę nie zmieniało jej farmakokinetyki. Nie zmieniało to również częstości niedociśnienia ortostatycznego, które było takie samo podczas przyjmowania tylko tamsulosyny i w skojarzeniu z tamsulozyną i Primaxetinem® 30 mg lub 60 mg. Primaksetin® należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki alfa-adrenolityczne, ze względu na możliwą obniżoną tolerancję tych pacjentów na niedociśnienie ortostatyczne. CYP2D6 Metabolizowane leki Powtórne spożycie leku Primaxetin® (60 mg / dzień przez 6 dni) zwiększało Cmax i AUC dezypraminy (50 mg raz) o odpowiednio 11% i 19%, w porównaniu do przyjmowania wyłącznie dezypraminy. Dapoksetyna może podobnie zwiększać stężenie w osoczu i innych lekach metabolizowanych przez CYP2D6. Znaczenie kliniczne tego zjawiska jest prawdopodobnie niewielkie. Leki metabolizowane przez CYP3A Powtórne spożycie leku Primaxetin® (60 mg / dzień przez 6 dni) zmniejszyło AUC midazolamu (8 mg raz) o około 20% (zakres od -60% do + 18%). Kliniczne znaczenie tego zjawiska u większości pacjentów jest prawdopodobnie niewielkie. Jednak zwiększenie aktywności CYP3A może mieć znaczenie kliniczne u niektórych pacjentów, którzy jednocześnie przyjmują leki metabolizowane głównie przez CYP3A i mają wąskie okno terapeutyczne. Leki metabolizowane przez CYP2C19 Powtórne spożycie leku Primaxetin® (60 mg / dzień przez 6 dni) nie wpływał na farmakokinetykę omeprazolu (40 mg raz). Jest mało prawdopodobne, że dapoksetyna wpłynie na farmakokinetykę innych substratów CYP2C19.Leki metabolizowane przez CYP2C9 Powtarzane przyjmowanie Primaxetin® (60 mg / dobę przez 6 dni) nie wpływało na farmakokinetykę i farmakodynamikę gliburydu (5 mg raz). Jest mało prawdopodobne, że dapoksetyna wpłynie na farmakokinetykę innych substratów CYP2C9. Inhibitory PDE5 Zgodnie z wynikami badania, dapoksetyna (60 mg) nie wpływała na farmakokinetykę tadalafilu (20 mg) i syldenafilu (100 mg). 13 Warfaryna Nie ma danych dotyczących skutków długotrwałego stosowania warfaryny jednocześnie z lekiem Primaxetin®. Zaleca się zachowanie ostrożności przy przepisywaniu leku Primaxetin® pacjentom przyjmującym warfarynę przez dłuższy czas. W badaniu farmakokinetycznym powtarzane podawanie dapoksetyny (60 mg / dobę przez 6 dni) nie wpływało na farmakokinetykę i farmakodynamikę (PV i INR) warfaryny (25 mg raz). Etanol Pojedyncza dawka etanolu (0,5 g / kg lub około 2 dawek) nie wpłynęła na farmakokinetykę dapoksetyny (60 mg raz) i na odwrót. Jednoczesne stosowanie leku Primaxetin® i etanolu zwiększyło senność i znacząco zmniejszyło czuwanie po ocenie przez pacjenta. Biorąc wyłącznie etanol i tylko Primaxetin® nie wpływał znacząco na funkcje poznawcze (szybkość reakcji w teście rozpoznawania cyfry i test zastępowania postaci cyfry) w porównaniu z placebo, jednak połączenie etanolu z Primaxetin® statystycznie znacząco zmieniło te wskaźniki w porównaniu z samym etanolem . Jednoczesne stosowanie etanolu i leku Primaxetin® zwiększa częstotliwość i nasilenie niepożądanych reakcji, takich jak zawroty głowy, senność, powolne odruchy i zmiany w ocenie. Połączenie alkoholu z Primaxetin® może również nasilać neuro-kardiogenne skutki uboczne, w szczególności częstość omdlenia, co zwiększa ryzyko przypadkowego urazu. Dlatego należy zalecić pacjentom, aby powstrzymali się od przyjmowania alkoholu w okresie leczenia Primaxetinem®.
Instrukcje specjalne
Informacje ogólne Lek Primaksetin® jest przeznaczony wyłącznie dla mężczyzn z przedwczesnym wytryskiem. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u mężczyzn bez przedwczesnego wytrysku, nie ma dowodów na opóźniony wytrysk. Podawanie leków odurzających Należy poinformować pacjentów, aby nie przyjmowali Primaxetin® razem z lekami odurzającymi.Jednoczesne przyjmowanie preparatu Primaksetin® z preparatów wykazujących aktywność serotonergiczną, na przykład, ketamina, metyleno (MDMA) oraz dietyloamid kwasu lizergowego (LSD) może doprowadzić do potencjalnie poważne reakcje, w tym, ale nie ograniczając się do nich, zaburzenia rytmu serca, hipertermię i zespołu serotoninowego. Przyjmowanie Primaksetin® razem z lekami uspokajającymi, takimi jak opiaty lub benzodiazepiny, może nasilać senność i zawroty głowy. 14 Etanol Primaksetin® kombinacji leków z alkoholem, może zwiększać wpływ tych ostatnich na ośrodkowy układ nerwowy i neuro-kardiogenny skutków ubocznych, takich jak alkohol, omdlenia, zwiększając w ten sposób ryzyko przypadkowego uszkodzenia. Dlatego należy zalecić pacjentom, aby powstrzymali się od przyjmowania alkoholu w okresie przyjmowania leku Primaxetin®. Częstotliwość omdlenia omdlenia Primaksetin® w badaniach klinicznych leków była zależna od kategorii pacjentów i wahały się od 0,06% (w odniesieniu do dawki 30 mg) do 0,23% (w odniesieniu do dawki 60 mg) do 0,64% (w przypadku obu dawek połączone) w badaniu z udziałem zdrowych ochotników. Pacjenci, którzy otrzymywali Primaxetin® w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali placebo, częściej mieli objawy prodromalne, w tym nudności, zawroty głowy / lekkość głowy i pocenie się. Przy dawce leku Primaxetin® 30 mg częstość występowania nudności wynosiła 11,0%, częstość zawrotów głowy - 5,8%, nadmierna potliwość - 0,8%. Przy dawce leku Primaxetin® 60 mg liczby te wynosiły odpowiednio 21,2%, 11,7% i 1,5%. Częstość występowania omdleń i możliwych objawów prodromalnych była zależna od dawki, o czym świadczą wyższe odsetki pacjentów, którzy otrzymywali wyższe dawki niż maksymalna zalecana dawka dobowa 60 mg. Przypadki omdlenia obserwowane w badaniach klinicznych uznano za mające charakter naczyniowo-wagny. Większość tych przypadków wystąpiła w ciągu pierwszych 3 godzin po przyjęciu pierwszej dawki lub była związana z prowadzeniem procedur badawczych w warunkach klinicznych (na przykład pobranie próbki krwi, gwałtowny wzrost, pomiar ciśnienia krwi). Możliwe prodromalnych objawy, takie jak nudności, zawroty głowy, zawroty głowy, kołatanie serca, zmęczenie, splątanie, pocenie się, a zwykle również obserwowany w ciągu pierwszych 3 godzin po spożyciu narkotyków i często poprzedzony omdlenia. Pacjentów należy poinformować, że w okresie leczenia produktem Primaxetin® w dowolnym momencie, omdlenia mogą rozwijać się z objawami prodromalnymi lub bez nich.Lekarz musi poinformować pacjenta o znaczeniu wystarczającego obciążenia wod