Solian tabletki 200 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Amisulpryd
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Amisulpryd 200 mg; Substancje pomocnicze: sól sodowa karboksymetylocelulozy (glikolan sodowo-amylopektyny) (typ A) - 48 mg, monohydrat laktozy - 139,2 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 72 mg, hypromeloza - 13,6 mg, stearynian magnezu - 7,2 mg.
Efekt farmakologiczny
Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyczne). Amisulpryd jest lekiem przeciwpsychotycznym z grupy podstawionych benzamidów. Profil farmakodynamiczny amisulprydu wynika z selektywnego i preferencyjnego powinowactwa do receptorów dopaminergicznych układu limbicznego podtypów D2 i D3. Amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do serotoniny i innych neuroreceptorów, takich jak receptory histaminowe, cholinergiczne i adrenergiczne; Badania na zwierzętach wykazały, że amisulpryd stosowany w dużych dawkach bardziej blokuje neurony dopaminergiczne układu mezolimbicznego niż podobne neurony w układzie prążkowia. To specyficzne powinowactwo najwyraźniej tłumaczy przewagę przeciwpsychotycznych efektów amisulprydu nad jego efektami pozapiramidowymi. W przypadku stosowania w małych dawkach amisulpryd w przeważającej mierze blokuje presynaptyczne receptory dopaminergiczne D2 i D3, co może wyjaśniać jego pozytywny wpływ na objawy negatywne.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: po przyjęciu leku do środka dochodzi do dwóch szczytów wchłaniania amisulprydu: jeden osiąga się po 1 godzinie, a drugi od 3 do 4 godzin po spożyciu. Po przyjęciu leku w dawce 50 mg Cmax amisulprydu w osoczu, odpowiednie piki wynoszą 39 ± 3 ng / ml i 54 ± 4 ng / ml. Całkowita biodostępność wynosi 48%. Pokarm bogaty w węglowodany niezawodnie zmniejsza AUC, Tmax i Cmax amisulprydu, podczas gdy żywność bogata w tłuszcze nie powoduje żadnych zmian w powyższych parametrach farmakokinetycznych. Jednak znaczenie tych obserwacji w codziennej praktyce klinicznej jest nieznane. Dystrybucja: Vd wynosi 5,8 l / kg. Ze względu na niski stopień wiązania z białkami osocza (16%), nie oczekuje się interakcji amisulprydu z innymi lekami na poziomie wiązania z białkami. W aplikacji kursu kumulacja amisulprydu nie występuje, a jego farmakokinetyka się nie zmienia. Metabolizm i wydalanie; Amisulpryd jest nieznacznie metabolizowany w wątrobie (około 4%). Zidentyfikowano dwa nieaktywne metabolity. Po spożyciu T1 / 2 amisulprid wynosi około 12 godzin Wydalany z moczem w postaci niezmienionej.Klirens nerkowy wynosi około 330 ml / min; Farmakokinetyka w szczególnych przypadkach klinicznych; T1 / 2 u pacjentów z niewydolnością nerek nie jest zmieniana, ale klirens układowy jest zmniejszona o współczynnik 2,5 do 3. AUC amisulprydu z łagodną niewydolnością nerek ulega podwojeniu, aw niewydolności nerek umiarkowana - prawie dziesięciokrotnie. Doświadczenie ze stosowaniem leku w niewydolności nerek jest ograniczone, brak jest danych dotyczących stosowania amisulprydu w dawce przekraczającej 50 mg. Amisulpryd praktycznie nie jest wydalany przez hemodializę. Ze względu na fakt, że amisulpryd jest nieznacznie metabolizowany w wątrobie, nie dochodzi do nagromadzenia leku w przypadku niewydolności wątroby, dlatego zmniejszenie dawki nie jest konieczne. Porównując parametry farmakokinetyczne u pacjentów w wieku 65 lat i osoby z młodszych pacjentów, stwierdzono, że po wartości pojedynczą doustną amisulpryd 50mg Cmax, T1 / 2 i AUC do 10-30%. Nie są dostępne dane dotyczące farmakokinetyki u pacjentów w podeszłym wieku, u których podaje się amisulpryd.
Wskazania
- ostrej i przewlekłej schizofrenii, której towarzyszą produktywne (w tym urojenia, halucynacje, zaburzenia psychiczne) i / lub objawy negatywne (w tym afektywne spłaszczenie, utrata więzi emocjonalnych i społecznych), w tym u pacjentów z przewagą objawów negatywnych.
Przeciwwskazania
- współistniejące guzy zależne od prolaktyny (w tym przysadka przysadki, rak sutka); - pheochromocytoma; - ciężka niewydolność nerek z CC <10 ml / min (brak doświadczenia klinicznego); - stosowanie skojarzone z agonistami receptora dopaminy (w tym kabergoliną, chinagolidem), z wyjątkiem pacjentów z chorobą Parkinsona; - stosowanie ze lewodopy, amantadyna, bromokryptyna, apomorfina, entakapon, lizuryd, pergolid, pramipeksol, piribedilom, ropinerolom selegilina; - stosowanie ze leki zdolne do wydłużenie odstępu QT i powodują rozwój arytmii, w tym potencjalnie zagrażająca życiu polimorficzne częstoskurczu komorowego typu „pirueta”, takich jak środki przeciw arytmii IA klasy (chinidyna, dizopiramid) i III klasy (amiodaron, sotalol, dofetilid,ibutilid), inne leki (beprydyl, cyzapryd, metadon, sultopride, tiorydazynę difemanila metylu, erytromycyna na / we wstępie, spiramycyna podaniem / v, mizolastyna, winkaminę do / v podawania, halofantryna, lumefantryna, sparfloksacyna, moksifloksacyna pentamidyna); - wiek dzieci do 18 lat; - okres laktacji (karmienie piersią); - zespół wrodzonej galaktozemii, glukozę lub zespół złego wchłaniania galaktozy, niedobór laktazy; - nadwrażliwość na amisulpryd i inne składniki leku; Środki ostrożności należy stosować leku u pacjentów: - z czynnikami predysponującymi do poważnych arytmii komorowych, w tym potencjalnie zagrażające życiu komorowa typu tachykardia „piruet” (torsade des pointes) (amisulprydemu jest w stanie zależny od dawki wydłużają odstęp QT i zwiększają ryzyko poważnych arytmii komorowych, w tym częstoskurcz komorowy jak "piruet" (torsade des pointes), - z wrodzonym wydłużonym odstępem QT, - z nabytym wydłużeniem odstępu QT (w połączeniu z lekami, które wydłużają czas trwania QTc z wyjątkiem tych podanych w „Contra” - bradykardia mniej niż 55 uderzeń / min. - Z zaburzeń elektrolitów, w tym hipokaliemię, - otrzymywania jednocześnie inne środki terapeutyczne, które mogą powodować hipokaliemię, bradykardia mniej niż 55 uderzeń / min, powoli. przewodzenie wewnątrzsercowe, - z niewydolnością nerek, ponieważ istnieje ryzyko kumulacji leku, a doświadczenie z jego stosowaniem w niewydolności nerek jest ograniczone; - u pacjentów w podeszłym wieku, ponieważ istnieje zwiększone predyspozycje do obniżenia ciśnienia krwi i rozwoju nadmiernej sedacji; - u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem; - z czynnikami ryzyka wystąpienia udaru; - z epilepsją, ponieważ amisulpryd może obniżyć próg konwulsyjnej gotowości; - z czynnikami ryzyka wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej; - z chorobą Parkinsona, ponieważ Amisulpryd, podobnie jak inne leki przeciw dopaminergiczne, może nasilać objawy choroby Parkinsona; - z cukrzycą i pacjentami z czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy (ponieważ niektóre atypowe leki przeciwpsychotyczne, w tym amisulpryd, mogą powodować zwiększenie stężenia glukozy we krwi).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amisulprydu w czasie ciąży. W związku z tym nie zaleca się stosowania leku w czasie ciąży, z wyjątkiem przypadków, gdy zamierzona korzyść dla matki uzasadnia potencjalne ryzyko dla płodu. U noworodków, które były narażone na wewnątrzmaciczne leki przeciwpsychotyczne, w tym Solian, w trzecim trymestrze ciąży istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po urodzeniu, w tym objawów pozapiramidowych lub zespołu odstawienia, które mogą mieć różny przebieg i czas trwania. Doniesiono o rozwoju pobudzenia, nadciśnienia mięśniowego, hipotonii mięśniowej, drżenia, senności, zaburzeń oddechowych lub trudności w karmieniu piersią. Dlatego te noworodki muszą znajdować się pod stałym nadzorem lekarza. Nie wiadomo, czy amisulpryd przenika do mleka kobiecego, więc stosowanie leku w okresie laktacji jest przeciwwskazane.
Dawkowanie i sposób podawania
Zwykle, jeśli dzienna dawka nie przekracza 400 mg, lek można przyjmować 1 raz dziennie, jeśli dzienna dawka przekracza 400 mg, wówczas należy ją podzielić na 2 dawki. Przy występowaniu objawów negatywnych zalecana dzienna dawka wynosi od 50 do 300 mg (średnio 100 mg / dobę). Dobór dawek należy przeprowadzić indywidualnie. Jeśli dawka jest mniejsza niż 200 mg, tabletki należy przyjmować Solian; 100 mg lub 200 mg. W mieszanych epizodach z objawami negatywnymi i produktywnymi, dawki należy dobierać tak, aby zapewnić optymalną kontrolę nad objawami produktywnymi: średnio od 400 mg do 800 mg / dobę. Leczenie podtrzymujące należy ustalać indywidualnie na poziomie minimalnej skutecznej dawki (w zależności od reakcji pacjenta); W ostrych epizodach psychotycznych na początku leczenia zalecana dawka wynosi 400 do 800 mg / dobę. Maksymalna dzienna dawka nie powinna przekraczać 1200 mg. W leczeniu podtrzymującym wybrana dawka jest utrzymywana lub dostosowywana w zależności od odpowiedzi pacjenta. We wszystkich przypadkach dawki podtrzymujące należy ustalać indywidualnie na poziomie minimalnej skutecznej dawki. W przypadku niewydolności nerek dawkę u pacjentów z QC od 30 do 60 ml / min należy zmniejszyć o połowę, a QC o 10 do 30 ml / min - trzy razy.Ze względu na brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z QA <10 ml / min, stosowanie amisulprydu jest przeciwwskazane w tej grupie pacjentów; Ze względu na fakt, że lek jest słabo metabolizowany w wątrobie, nie jest konieczne zmniejszenie dawki w przypadku niewydolności wątroby. Pacjenci w podeszłym wieku; należy przepisać z zachowaniem szczególnej ostrożności; Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania amisulprydu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat. Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania amisulprydu u nastolatków ze schizofrenią, dlatego nie zaleca się stosowania leku u pacjentów w wieku od 15 do 18 lat, stosowanie leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat jest przeciwwskazane.
Efekty uboczne
Skutki uboczne są przedstawiane zgodnie z następującą gradacją częstości ich występowania: bardzo często (≥10%), często (≥1%, <10%), rzadko (≥0,1%, <1%), rzadko (≥0.01%, <0.1 %), bardzo rzadko, w tym pojedyncze wiadomości (<0,01%), nieznana częstotliwość (nie jest możliwe określenie częstotliwości z dostępnych danych); Poniżej przedstawiono działania niepożądane obserwowane w kontrolowanych badaniach klinicznych i po wprowadzeniu leku do obrotu. Należy zauważyć, że w niektórych przypadkach bardzo trudno jest odróżnić skutki uboczne od objawów choroby podstawowej. Ze strony układu nerwowego, bardzo często - objawy pozapiramidowe (drżenie, sztywność, hipokinezja, nadmierne ślinienie się, akatyzja, dyskineza), które są zwykle umiarkowanie nasilone, gdy są stosowane w optymalnych dawkach i częściowo odwracalne z dodatkiem antycholinergicznych leków przeciwparkinsonowskich bez przerywania leczenia amisulfrydem. Częstość objawów pozapiramidowych zależy od dawki. Dlatego u pacjentów z przewagą objawów negatywnych, przyjmujących amisulpryd w dawce 50-300 mg, częstotliwość zaburzeń pozapiramidowych jest bardzo niska. Często - bezsenność, niepokój, pobudzenie, upośledzenie orgazmu, senność w ciągu dnia; ostre dystonie (spastyczny kręcz szyi, kryzy wzrokowe, trismizm), odwracalne z dodatkiem antycholinergicznych leków przeciw parkinsonizmowi bez przerywania leczenia amisulifidem; Rzadko - ataki skurczów; późne dyskinezy, charakteryzujące się rytmicznymi, mimowolnymi ruchami języka i / lub mięśni twarzy, zwykle występującymi po długotrwałym stosowaniu leku.Antycholinergiczne leki przeciw parkinsonizmowi w takich przypadkach są nieskuteczne lub mogą nasilać objawy; Nieznana częstość - złośliwy zespół neuroleptyczny. Ze strony układu pokarmowego: często - zaparcie, nudności, wymioty, suchość w ustach; rzadko - zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, głównie aminotransferaz; Z układu hormonalnego: często - wzrost stężenia prolaktyny w osoczu (odwracalne po odstawieniu leku), co może powodować mlekotoku, brak miesiączki, ginekomastii, ból piersi, zaburzenia erekcji; przyrost masy ciała; rzadko - hiperglikemia. Od układu sercowo-naczyniowego: często - spadek ciśnienia krwi; nieczęsto - bradykardia; częstość nieznana - wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu, takie jak polimorficzny częstoskurcz komorowy typu „piruet”, który może poruszać się w migotanie komór i prowadzić do niewydolności serca i nagłej śmierci, żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym zatorowości płucnej, czasami śmiertelne, i zakrzepicy głębokie żyły.; Ze strony układu odpornościowego: rzadko - reakcje alergiczne; nieznana częstotliwość - obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka. Od strony układu krwiotwórczego: nieznana częstotliwość - leukopenia, neutropenia, agranulocytoza.
Przedawkowanie
Objawy: zwiększone znane działanie farmakologiczne leku (w tym senność, uspokojenie polekowe, niedociśnienie, objawy pozapiramidowe, śpiączka). Zgłaszano przypadki zgonów w czasie przedawkowania, głównie w połączeniu z innymi lekami psychotropowymi. Należy pamiętać, że zjawisko przedawkowania może wystąpić w przypadku błędnego stosowania dodatkowych dawek leku lub jednoczesnego stosowania innych leków. Leczenie: główne funkcje życiowe organizmu powinny być monitorowane i utrzymywane aż do całkowitego wyjścia pacjenta ze stanu przedawkowania. Obowiązkowe jest prowadzenie monitorowania EKG, ponieważ istnieje ryzyko wydłużenia odstępu QT i rozwoju zagrażających życiu zaburzeń rytmu. W przypadku wystąpienia poważnych objawów pozapiramidowych należy zastosować blokery m-antycholinergiczne. OdWydalanie amisulprydemu za pomocą hemodializy nie jest znacząca, a następnie, na jego wyeliminowanie w przedawkowaniu zastosowania hemodializy jest niepraktyczne. Nie ma swoistego antidotum na amisulpryd.
Interakcje z innymi lekami
Kontr połączenie równoczesne stosowanie leków w stanie przedłużyć odstęp QT, powodując odstęp tachykardia napadowa, w tym potencjalnie śmiertelnej polimorficzne komory typu częstoskurcz „piruet” - leków przeciwarytmicznych klasy IA (chinidyna, dizopiramid) i III klasy (amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid) ; - beprydyl, cyzapryd, metadon, sultopride, tiorydazynę difemanila metylu, erytromycyna (wag / wag), spiramycyna (wag / wag), mizolastyna, winkaminę (wag / wag), halofantryna, lumefantryna, sparfloksacyna, gatifloksacynę, moksifloksacyna, pentamidyna;. Zwiększone ryzyko napadowe częstoskurczów, w tym potencjalnie śmiertelnej polimorficzne komory typu częstoskurcz „piruet” podczas stosowania: - agonistów receptorów dopaminy (kabergolina, chinagolidem), gdy nie jest stosowany w leczeniu choroby Parkinsona (wzajemne działanie antagonizm agonistów receptorów dopaminy i neuroleptyki; agoniści dopaminergiczni może spowodować lub nasilać objawy psychotyczne, amisulpryd mogą nasilać objawy choroby Parkinsona); - w połączeniu z lewodopą (wzajemnego oddziaływania antagonizm lewodopy i neuroleptyczne.); Nie zaleca się kombinacje, nie zaleca się jednoczesne stosowania z lekami, które zwiększają ryzyko potencjalnie śmiertelnej polimorficzne komory typu częstoskurcz „piruet” - leki powodujące bradykardii (beta-blokery, werapamil, diltiazem, klonidyny, guanfacyny, leków z naparstnicy, donepezil, rywastygmina, takryna, ambenonium, chlorek galantamina, pirydostygmina, bromek neostygminy); - leki powodujące hipokaliemię (powodując diuretyki hipokalemię, przeczyszczające symulacji perystaltykę, amfoterycyna B / V podawania, SSC tetrakozaktyd) - jest niezbędne, aby przywrócić strat potasu i utrzymania normalnego poziomu potasu we krwi; - niektóre środki neuroleptyczne (haloperydol, pimozyd, pipotiazyna, sertindol, chlorpromazyna, lewomepromazyna, tsiamemazin, sultopride, sulpiryd, tiapryd, veraliprid, droperidol), leki przeciwdepresyjne imipraminovye, leki litu, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli,. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z etanolem, ponieważamisulpryd nasila ośrodkowy wpływ etanolu, a etanol nasila uspokajające działanie neuroleptyków. Chociaż zastosowanie agonistów receptora dopaminy (amantadyna, bromokryptyna, apomorfina, entakapon, lizuryd, pergolid, pirybedilu, pramipeksol, ropinirol, selegilinę) w wyniku wzajemnych antagonizmy możliwość rozwoju lub poprawy objawów psychotycznych. Amisulpryd może nasilać objawy choroby Parkinsona; Leczenie skojarzone, które jest brane pod uwagę, gdy stosuje się równocześnie z OUN (pochodne morfiny (środki przeciwbólowe, leki przeciwzapalne), barbiturany, benzodiazepiny, niż benzodiazepiny przeciwlękowe, środki nasenne, środki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptyliny doksepiny, mianseryna, mirtazapina, trymipramina ), blokery receptora histaminowego H1 o działaniu uspokajającym, działające centralnie środki przeciwnadciśnieniowe (klonidyna), środki przeciwpsychotyczne, baklofen, talidomid, pizotyfen) stwierdzono w Wyrażenia wzrosła działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy, dodatkowego obniżenia koncentracji uwagi, co stwarza wielkie niebezpieczeństwo dla kierowców i osób pracujących maszyn.; Chociaż zastosowanie środków przeciwnadciśnieniowych, takich beta-blokery (bisoprolol, karwedilol, metoprolol) zwiększa ryzyko niedociśnienia, zwłaszcza niedociśnienie ortostatyczne (addytywny).
Instrukcje specjalne
Zgodnie z kontrolowaną podwójnie ślepej próby w porównaniu amisulpryd i haloperidolu u pacjentów z ostrymi pacjentów chorych na schizofrenię (191) obserwowano przy zastosowaniu amisulpryd znacząco większy spadek średnich negatywnych objawów. Według badań klinicznych dotyczących stosowania amisulprydu zaobserwowano znacznie niższą częstość objawów pozapiramidowych niż w przypadku stosowania haloperydolu. Podobnie jak w przypadku innych leków neuroleptycznych, przy użyciu amisulpryd (zwłaszcza w dużych dawkach) mogą wystąpić złośliwy zespół neuroleptyczny, potencjalnie śmiertelną komplikacji, znamienny hipertermia, sztywność mięśni, zaburzenia układu autonomicznego, podwyższone stężenie CPK.Wraz z rozwojem hipertermii, zwłaszcza na tle stosowania leków przeciwpsychotycznych w wysokich dawkach, wszystkie leki przeciwpsychotyczne, w tym amisulpryd, powinny zostać anulowane. Należy zachować ostrożność przepisując środki przeciw dopaminergiczne, a w szczególności amisulpryd w chorobie Parkinsona, ponieważ z jego powołaniem może pogorszyć przebieg tej choroby. U pacjentów z chorobą Parkinsona amisulpryd powinien być stosowany tylko wtedy, gdy nie można go uniknąć. Jeśli pacjent z chorobą Parkinsona otrzymującą agonistę receptora dopaminy wymaga leczenia amisulprydem, agonistów receptora dopaminy należy stopniowo odstawiać (stopniowo zmniejszając dawkę, dopóki nie zostaną całkowicie wyeliminowani), ponieważ nagłe odstawienie może prowadzić do rozwoju złośliwego zespołu neuroleptycznego; W celu skorygowania objawów pozapiramidowych, które pojawiły się podczas leczenia amisulprydem, należy stosować środki blokujące m-antycholinergiczne ośrodki (a nie agonistów receptora dopaminy). Ze względu na fakt, że amisulpryd powoduje zależne od dawki wydłużenie czasu trwania odstępu QT, jego stosowanie zwiększa ryzyko napadowych częstoskurczów, w tym potencjalnie zagrażającego życiu częstoskurczu komorowego, częstoskurczu piruetowego. Dlatego, jeśli pozwala na to stan pacjenta, zaleca się przeprowadzenie EKG i zbadanie składu elektrolitów krwi przed zidentyfikowaniem i, jeśli to możliwe, poprawnymi czynnikami, które mogą przyczyniać się do takich niebezpiecznych zaburzeń, rytmu (bradykardia <55 uderzeń / min, hipokaliemia, hipomagnez, wrodzony lub nabyte wydłużone odstępy QT, jednoczesne podawanie leków zdolnych do wywoływania znacznej bradykardii (<55 uderzeń / min), hipokaliemii, spowolnienia przewodzenia wewnątrzsercowego, zwiększenia pro olzhitelnost odstępu QT.); Podczas leczenia amisulprem nie należy przyjmować alkoholu i preparatów zawierających etanol. Ze względu na zdolność leku do obniżania progu konwulsyjnej gotowości, podczas stosowania amisulprydu, pacjenci z padaczką powinni być starannie leczeni klinicznie i, jeśli to możliwe, obserwowani elektroencefalograficznie. Niektóre atypowe leki przeciwpsychotyczne, w tym amisulpryd, mogą powodować wzrost stężenia glukozy we krwi.U pacjentów z cukrzycą i pacjentami z czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy stosowanie amisulprydu powinno regularnie monitorować stężenie glukozy we krwi. U pacjentów w podeszłym wieku, amisulpryd, podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, należy stosować z dużą ostrożnością ze względu na możliwe ryzyko niedociśnienia lub nadmiernej sedacji. W randomizowanych badaniach klinicznych w porównaniu z placebo w grupie pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem, którzy otrzymywali leczenie niektórymi atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, wystąpiło trzykrotne zwiększenie ryzyka wystąpienia zdarzeń naczyniowo-mózgowych (ostre zaburzenia krążenia mózgowego). Mechanizm tego wzrostu ryzyka nie jest znany. Nie można wykluczyć wzrostu tego ryzyka przy stosowaniu innych leków przeciwpsychotycznych lub w innych grupach pacjentów; Amisulpryd należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru. U pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem, leczenie lekami przeciwpsychotycznymi wiązało się ze zwiększonym ryzykiem zgonu. Analiza 17 badań kontrolowanych placebo (ze średnim czasem trwania dłuższym niż 10 tygodni) wykazała, że większość pacjentów przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne miało 1,6-1,7 razy większe ryzyko zgonu niż pacjenci przyjmujący placebo. Chociaż przyczyny zgonów w badaniach klinicznych z użyciem atypowych leków przeciwpsychotycznych były różne, większość przyczyn zgonów dotyczyło układu sercowo-naczyniowego (na przykład niewydolności serca, nagłej śmierci) lub zakaźnego (na przykład zapalenia płuc) z natury. Badania obserwacyjne potwierdziły, że podobnie jak w przypadku atypowych leków przeciwpsychotycznych, leczenie konwencjonalnymi lekami przeciwpsychotycznymi może również zwiększać śmiertelność. Nie jest jasne, w jakim stopniu wzrost umieralności może wynikać z leków przeciwpsychotycznych, a nie z niektórych cech pacjentów. W ostrym ustaniu podawania neuroleptyków w wysokich dawkach terapeutycznych opisano przypadki rozwoju zespołu; Podczas stosowania amisulprydu zgłaszano występowanie mimowolnych zaburzeń ruchowych, takich jak akatyzja, zaburzenia napięcia mięśniowego i dyskinezy. Dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki po zniesieniu amisulpridu. Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych obserwowano przypadki żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych, czasami śmiertelnych.Dlatego amisulpryd należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami ryzyka żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych. Usuwanie amisulprydu przeprowadza się przez nerki. W przypadku upośledzenia czynności nerek dawkę należy zmniejszyć. Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych, w tym Solianu, obserwowano leukopenię, neutropenię i agranulocytozę. Niewyjaśnione infekcje lub gorączka mogą być przejawem zaburzeń krwi i wymagają natychmiastowego badania. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne, Pacjenci, szczególnie ci, którzy są kierowcami pojazdów lub biorą udział w innych potencjalnie niebezpiecznych czynnościach, powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia senności i zmniejszonych reakcji psychomotorycznych podczas stosowania amisulprydu, t. do może to być niebezpieczne podczas jazdy i pracy z maszynami.
Recepta
Tak