Kapsułki Strattera 25 mg 7 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Kapsułki rozpryskowe - działające sympatykomimetycznie. Atomoksetyna jest wysoce selektywnym silnym inhibitorem presynaptycznych nośników noradrenaliny. Atomoksetyna ma minimalne powinowactwo do innych receptorów noradrenergicznych lub do innych nosicieli lub receptorów przekaźników nerwowych. Atomoksetyna nie należy do psychostymulantów i nie jest pochodną amfetaminy. W badaniach klinicznych dotyczących zniesienia leku nie obserwowano zwiększenia objawów choroby ani jakichkolwiek działań niepożądanych związanych z zespołem odstawienia.
Aktywne składniki
Atomoksetin
Skład
Atomoksetyna (w postaci chlorowodorku) 25 mg Substancje pomocnicze: dimetikon, wstępnie zżelowana skrobia. Skład powłoki kapsułki: dwutlenek tytanu, laurylosiarczan sodu, żelatyna, barwnik indygo-karminowy.
Wskazania
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i starszych, młodzieży i dorosłych.
Środki ostrożności
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z dziedzicznym, wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT. Objawy ADHD w postaci zaburzeń uwagi i nadpobudliwości (zidentyfikowane w więcej niż jednym środowisku społecznym, na przykład w domu i w szkole) mogą objawiać się jako brak koncentracji, rozproszenia, nadmiernej niecierpliwości, impulsywności, braku organizacji, niepokoju i innych podobnych zaburzeń zachowania. Rozpoznanie ADHD musi spełniać kryteria ICD-10. Podczas przyjmowania leku w badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży wzrosło prawdopodobieństwo wystąpienia myśli samobójczych. W 12 badaniach klinicznych, 2200 pacjentów (w tym 1357 pacjentów otrzymujących preparat Stratter i 851 pacjentów otrzymujących placebo), wśród nich w grupie otrzymującej Stratter, w 0,37% przypadków stwierdzono rozwój myśli samobójczych (5 z 1357 pacjentów) w grupie placebo nie ujawniono żadnych myśli samobójczych. W trakcie tych badań klinicznych zgłoszono jedną próbę samobójczą, nie było żadnych zakończonych samobójstw. W rzadkich przypadkach u pacjentów stosujących lek Stratter wystąpiły reakcje alergiczne - wysypka, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka. Atomoksetyny nie należy przepisywać przez co najmniej 2 tygodnie po odstawieniu inhibitorów MAO.Leczenie inhibitorami MAO nie powinno rozpoczynać się w ciągu 2 tygodni po odstawieniu atomoksetyny. U wielu pacjentów przyjmujących atomoksetynę obserwowano niewielki wzrost pulsu (średnio o <10 uderzeń / min) i / lub wzrost ciśnienia krwi (średnio o <5 mmHg). W większości przypadków zmiany te nie miały istotnego klinicznie efektu. Obserwuje się także przypadki niedociśnienia ortostatycznego. Na tle stosowania psychostymulantów zarejestrowanych w leczeniu ADHD w Stanach Zjednoczonych u dzieci z ciężką chorobą serca, która narusza jej strukturę, wykryto zwiększone ryzyko nagłej śmierci sercowej. Atomoksetyna nie należy do klasy psychostymulantów, ponieważ ma alternatywny mechanizm działania terapeutycznego w leczeniu ADHD. Jednakże, biorąc pod uwagę ogólne zarejestrowane wskazania do stosowania (ADHD), należy zachować ostrożność podczas stosowania atomoksetyny u pacjentów z ciężkim wysiłkiem fizycznym, jednoczesnym podawaniem środków psychostymulujących i rodzinną nagłą śmiercią sercową. Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi chorobami serca. Zgłaszano rzadkie przypadki ciężkiego uszkodzenia wątroby u pacjentów otrzymujących atomoksetynę (opisano dwa przypadki znacznego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny na 2 miliony pacjentów). U pacjentów z objawami żółtaczki lub zidentyfiko- wanymi wskaźnikami laboratoryjnymi zaburzonej czynności wątroby należy przerwać leczenie atomoksetyną. W badaniach klinicznych u dorosłych pacjentów z ADHD przyjmujących atomoksetynę częstość zatrzymywania moczu była większa w porównaniu z grupą placebo. Skargi na retencję moczu można potencjalnie uznać za wynik użycia atomoksetyny
Dawkowanie i sposób podawania
Lek przyjmuje się doustnie, niezależnie od posiłku lub podczas posiłków, 1 raz dziennie. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych podczas przyjmowania leku 1 raz / pacjent może zalecić przyjęcie 2, podzielenie dawki na rano i przyjęcie recepty późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem. Zniesienie leku nie wymaga stopniowej redukcji dawki. W przypadku dzieci i młodzieży o wadze do 70 kg zalecana początkowa dawka dobowa wynosi około 500 μg / kg i wzrasta do terapeutycznej dawki dobowej wynoszącej około 1,2 mg / kg w nie wcześniej niż 3 dni.Jeśli nie ma poprawy stanu pacjenta, całkowita dawka dzienna może zostać zwiększona do maksymalnej dawki 1,8 mg / kg nie wcześniej niż w 2-4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi około 1,2 mg / kg / Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 1,8 mg / kg lub 120 mg. U dzieci i młodzieży o masie ciała do 70 kg nie oceniano systematycznie bezpieczeństwa pojedynczej i całkowitej dawki dobowej przekraczającej 1,8 mg / kg. W przypadku dzieci i młodzieży o masie ciała powyżej 70 kg i dorosłych zalecana dzienna dawka początkowa wynosi 40 mg i jest zwiększana do dobowej dawki terapeutycznej wynoszącej około 80 mg nie wcześniej niż po 3 dniach. Jeśli nie ma poprawy stanu pacjenta, całkowita dawka dobowa może zostać zwiększona do maksymalnej dawki 120 mg nie wcześniej niż 2-4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 80 mg. Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 120 mg. U dzieci i młodzieży o masie ciała powyżej 70 kg, a także u dorosłych, nie oceniano systematycznie bezpieczeństwa stosowania pojedynczej dawki większej niż 120 mg i całkowitej dawki dobowej przekraczającej 150 mg. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B w skali Childa-Pugha) początkową i podtrzymującą dawkę leczniczą należy zmniejszyć do 50% zwykle zalecanej dawki. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg skali Child-Pugh) początkową i podtrzymującą dawkę leczniczą należy zmniejszyć do 25% zwykle stosowanej dawki. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (przewlekła niewydolność nerek w fazie końcowej) atomoksetyna jest wydalana z organizmu wolniej niż u zdrowych osób. Jednak nie było różnicy w dostosowywaniu dawki. Dlatego lek Strattera można przepisać pacjentom z ADHD z przewlekłą niewydolnością nerek, w tym w fazie końcowej, stosując zwykły reżim dawkowania. Atomoksetyna może powodować nadciśnienie u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. Zasady dotyczące kapsułek Kapsułki Strattera nie są przeznaczone do otwierania. Atomoksetyna powoduje podrażnienie oczu. Jeśli zawartość kapsułki dostanie się do oczu, natychmiast przepłucz je wodą i skonsultuj się z lekarzem. Opłucz dłonie i powierzchnie kontaktowe wodą.
Efekty uboczne
Ze strony układu pokarmowego: bardzo często (> 10%) - ból brzucha (18%, w tym dyskomfort w jamie brzusznej, ból i uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, dyskomfort w żołądku), utrata apetytu (16%), wymioty (11%) , często (1-10%) - zaparcia, niestrawność, nudności (9%), anoreksja. Te działania niepożądane są tymczasowe i zasadniczo nie wymagają przerwania leczenia. W związku ze zmniejszonym apetytem niektórzy pacjenci doświadczyli spadku masy ciała na początku leczenia (średnio około 0,5 kg), a utrata masy ciała była większa przy wyższych dawkach. Po pierwotnej utracie wagi u pacjentów przyjmujących lek Stratter zaobserwowano nieznaczny wzrost masy ciała podczas przedłużonej terapii. Tempo wzrostu (waga i wzrost) po dwóch latach leczenia było zbliżone do normy. Nudności (9%) i wymioty (11%) najprawdopodobniej w pierwszym miesiącu leczenia, zwykle łagodne lub umiarkowane, mają charakter tymczasowy i nie powodują przerwania leczenia w znacznej liczbie przypadków. Od układu sercowo-naczyniowego: czasami (0,1-1%) - uczucie bicia serca, tachykardia zatokowa. W badaniach kontrolowanych placebo u dzieci otrzymujących lek typu stratter odnotowano średni wzrost częstości akcji serca o 6 uderzeń na minutę oraz średni wzrost ciśnienia skurczowego i rozkurczowego o 2 mm Hg. w porównaniu do placebo.
Przedawkowanie
Kiedy najczęściej występuje monoterapia - senność, pobudzenie, nadpobudliwość, zaburzenia zachowania i objawy przewodu pokarmowego. Większość objawów miała łagodne i umiarkowane nasilenie. Obserwowano również oznaki i objawy łagodnej do umiarkowanej aktywacji układu współczulnego.
Interakcje z innymi lekami
Przy jednoczesnym stosowaniu produktu Stratters z agonistami receptora 2-adrenoreceptorowego, ich działanie na układ sercowo-naczyniowy może być nasilone (takie połączenie powinno być stosowane z ostrożnością). U zdrowych dorosłych ochotników wpływ salbutamolu w standardowej dawce wziewnej 200 μg na parametry hemodynamiczne był nieznaczny w porównaniu z efektem wskazanej dawki tego leku po podaniu dożylnym. Jednoczesne stosowanie atomoksetyny w dawce 80 mg / przez 5 dni nie doprowadziło do nasilenia tych działań albuterolu. Częstość akcji serca po wielokrotnych inhalacjach albuterolu w dawce 800 μg charakteryzowała się podobnymi wartościami w zakresie monoterapii i w połączeniu z użyciem atomoksetyny.Jednoczesne podawanie atomoksetyna z lekami, które powodują wydłużenie odstępu QT (neuroleptyki, środki antyarytmiczne, moksifloksacyna, erytromycyna, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, węglan litu), a z lekami, które powodują zaburzenia równowagi elektrolitowej (diuretyki).
Instrukcje specjalne
Przeciwwskazania: jaskrę zamkniętego kąta, ciężkie choroby serca, jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO, nadwrażliwości na lek. Środki ostrożności należy stosować leku u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, tachykardia, choroby układu krążenia, poważne ograniczenia fizyczne jednoczesnych psychostymulantów recepcji, nagły zgon sercowy, rodzinną historią niedokrwienia mózgu, drgawki historię, a także warunki, które mogą prowadzić do niedociśnienia tętniczego.
Recepta
Tak