Sumamed forte powder for suspension preparation 200mg / 5ml 35,57g (37,5ml)
Condition: New product
999 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Azytromycyna
Formularz zwolnienia
Proszek
Skład
1 g zawiera: dihydratu azytromycyny 50,094 mg, co odpowiada zawartości azytromycyny 47,79 mg Substancje pomocnicze: sacharozę - 904.206 mg, fosforan sodu - 20 mg, giproloza - Guma ksantanowa 1,6 mg - 1,6 mg, aromat malinowy - 10,5 mg Ditlenek tytanu - 5 mg, koloidalny ditlenek krzemu - 7 mg.
Efekt farmakologiczny
Bakteriostatyczna grupa antybiotyków makrolidowo-azalidowych. Ma szeroki zakres działania przeciwdrobnoustrojowego. Mechanizm działania azytromycyny jest związany z supresją syntezy białek komórkowych drobnoustrojów. Poprzez wiązanie się z podjednostką 50S rybosomu hamuje translokację peptydu na etapie translacji i hamuje syntezę białka, spowalniając wzrost i reprodukcję bakterii. W wysokich stężeniach ma działanie bakteriobójcze. Ma aktywność przeciwko wielu Gram-dodatnim, Gram-ujemnym, beztlenowcom, wewnątrzkomórkowym i innym mikroorganizmom. Sumamed forte skuteczne wobec tlenowych bakterii Gram-dodatnich: Staphylococcus aureus (szczepy podatne na metycylinę), Streptococcus pneumoniae (szczepy wrażliwe na penicylinę), Streptococcus pyogenes; aerobowe Gram-ujemnych organizmów: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae Legionella pneumophila, Moraxella catarrhalis, Pasteurella multocida, Neisseria gonorrhoeae; anaerobowe bakterie: Clostridium perfringens, Fusobacterium spp, Prevotella spp Porphyriomonas spp; ... inne mikroorganizmy: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, Chlamydia psittaci, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Borrelia burgdorferi. Mikroorganizmów zdolnych do wytwarzania oporności na azytromycynę: Gram-dodatnie tlenowe - Streptococcus pneumoniae (szczepy odporne na penicylinę i szczepy średniej wrażliwość na penicylinę). Naturalna odporność na drobnoustroje Gram-dodatnie tlenowe - Enterococcus faecalis Staphylococcus aureus (szczepy odporne na metycylinę), Staphylococcus epidermidis (szczepy odporne na metycylinę); beztlenowce - Bacteroides fragilis. Istnieją przypadki oporności krzyżowej pomiędzy Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes (grupy beta-hemolityczne streptokoków), Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, w tym bakterie Staphylococcus aureus (szczepy odporne na metycylinę), erytromycynę, azytromycynę, oraz inne makrolidy, linkozamidy.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: Cmax w osoczu krwi osiąga się w ciągu 2-3 godzin, a biodostępność wynosi 37%. Dystrybucja: Wiązanie z białkami osocza jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia we krwi i wynosi 12-52%. Vd wynosi 31,1 l / kg. Wnika w błony komórkowe (skuteczne w przypadku infekcji wywołanych przez wewnątrzkomórkowe patogeny).Transportowane przez fagocyty, leukocyty polimorfojądrowe i makrofagi do miejsca zakażenia, gdzie jest uwalniane w obecności bakterii. Łatwo przenika przez histohematogenne bariery i wchodzi do tkanek. Stężenie w tkankach i komórkach jest 50-krotnie wyższe niż w osoczu, a w centrum uwagi - 24-34% więcej niż w zdrowych tkankach. Metabolizm: Demetylowany w wątrobie, tracący aktywność. Wycofanie: Powoli wydalane z tkanek i ma długie T1 / 2 - 2-4 dni. Lecznicze stężenie azytromycyny utrzymuje się do 5-7 dni po ostatniej dawce. Azytromycyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej - 50% jelita, 12% - przez nerki. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 10 ml / min) T1 / 2 zwiększa się o 33%.
Wskazania
Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek, w tym: Zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła / zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc. Zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym różyczki, liszajec, wtórna infekcja dermatozowa, borelioza (początkowy etap boreliozy) migrujący rumień (rumień wędrujący).
Przeciwwskazania
Naruszenia wątroby są poważne. Jednoczesny odbiór ergotaminy i dihydroergotaminy. Dzieci w wieku do 6 miesięcy. Niedobór surazy / izomaltazy, nietolerancja fruktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę, inne makrolidy lub ketolidy lub inne składniki leku. Zachowując ostrożność, należy przepisać lek w leczeniu miastenii, łagodnych i umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby, krańcowej niewydolności nerek z klirensem mniejszym niż 10 ml / min, pacjentów z czynnikami proarytmicznymi (szczególnie starszymi pacjentami): z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu, u pacjentów otrzymujących leczenie leki antyarytmiczne klas (chinidyna, prokainamid), iii (dofetilid, amiodaron i sotalol), cyzapryd, terfenadyna, leki przeciwpsychotyczne (pimozyd), leki przeciwdepresyjne (citalopram), phto chinolony (Moksyfloksacyna i lewofloksacyna) z naruszenia równowagi w wodzie elektrolitu, zwłaszcza w przypadku hipokaliemii lub hipomagnezemią klinicznie znaczące bradykardia, arytmii serca, niewydolności serca lub ciężkie. Przy równoczesnym stosowaniu digoksyny, warfaryny, cyklosporyny. Z cukrzycą.
Środki ostrożności
Lek należy przepisać ostrożnie w miastenii, łagodnej i umiarkowanej dysfunkcji wątroby, terminalnej niewydolności nerek z GFR poniżej 10 ml / min, pacjentom z czynnikami sprzyjającymi arytmii (szczególnie pacjentom w podeszłym wieku): z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT, pacjentami otrzymującymi terapia lekami antyarytmicznymi z klas IA (chinidyna, prokainamid), III (dofetilid, amiodaron i sotalol), cyzapryd, terfenadyna, leki przeciwpsychotyczne (pimozyd), leki przeciwdepresyjne (citalopram), rhinolonami (lewofloksacyna i moksyfloksacyna), zaburzenia z równowagi płynów i elektrolitów, w szczególności w przypadku hipokaliemii lub hipomagnezemią istotne klinicznie bradykardia, arytmii serca, niewydolności serca lub ciężka; z równoczesnym stosowaniem digoksyny, warfaryny, cyklosporyny; z cukrzycą.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
W czasie ciąży stosowanie leku jest możliwe tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści z terapii dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu i dziecka. W czasie leczenia azytromycyną karmienie piersią powinno zostać zawieszone.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek podaje się doustnie 1 raz dziennie, 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku. Po zażyciu leku Sumamed forte, dziecko musi zaproponować wypicie kilku łyków wody, aby mógł połknąć resztę zawiesiny. Przed każdym użyciem leku, zawartość fiolki jest dokładnie wstrząsana aż do otrzymania jednorodnej zawiesiny, jeśli wymagana objętość zawiesiny nie została usunięta z fiolki w ciągu 20 minut po mieszaniu, zawiesinę należy ponownie wytrząsnąć, wybrać wymaganą objętość i podać dziecku. Wymagana dawka jest mierzona za pomocą strzykawki dozującej o wskaźniku gradacji 1 ml i nominalnej pojemności zawiesiny 5 ml (200 mg azytromycyny) lub łyżki miarowej o nominalnej pojemności zawiesiny wynoszącej 2,5 ml (100 mg azytromycyny) lub 5 ml (200 mg azytromycyny) zamkniętej w tekturze pakowanie razem z butelką. Po użyciu strzykawka (uprzednio zdemontowana) i miarka myje się pod bieżącą wodą, suszy i przechowuje w suchym miejscu do następnej dawki Sumamed Forte.W zakaźnych i zapalnych schorzeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich, lek jest przepisywany w dawce 10 mg / kg masy ciała 1 raz dziennie przez 3 dni, dawka oczywiście wynosi 30 mg / kg. W celu dokładnego dozowania leku Sumamed forte zgodnie z masą ciała dziecka należy skorzystać z poniższej tabeli. Masa ciała Wymagana objętość zawiesiny (ml) dla 1 dawki 10-14 kg 2,5 ml zawiesiny (100 mg azytromycyny) 15-24 kg 5 ml zawiesiny (200 mg azytromycyny) 25-34 kg 7,5 ml zawiesiny (300 mg azytromycyny) 35-44 kg 10 ml zawiesiny (400 mg azytromycyny) nie mniej niż 45 kg 12,5 ml zawiesiny (500 mg azytromycyny) (odpowiada dawce dla dorosłych pacjentów) W zapaleniu gardła / migdałków wywołanym przez Streptococcus pyogenes, Sumamed forte stosuje się w dawce 20 mg / kg / dzień dla 3 dni (dawka 60 mg / kg). Maksymalna dawka dobowa wynosi 500 mg. Dzieci o masie ciała do 10 kg należy przepisać w postaci sproszkowanej w postaci proszku, aby przygotować zawiesinę do podawania doustnego o stężeniu 100 mg / 5 ml. W boreliozie (początkowym etapie boreliozy) - rumień wędrujący migrację (rumień wędrujący) lek jest przepisywany 1 dnia w dawce 20 mg / kg / dobę, następnie od 2 do 5 dni - w dawce 10 mg / kg / dobę (dawka - 60 mg / kg). W przypadku stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek z GFR 10-80 ml / min, dostosowanie dawki nie jest wymagane. W przypadku stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, o lekkim i umiarkowanym nasileniu, dostosowanie dawki nie jest wymagane. Dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku nie jest wymagane. U pacjentów w podeszłym wieku, podczas stosowania leku Sumamed forte, zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności w związku z możliwą obecnością czynników proarytmicznych, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca i arytmii typu piruetowego.
Efekty uboczne
Choroby zakaźne nieczęsto - kandydoza, w tym. błona śluzowa jamy ustnej i narządy płciowe, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit, choroby układu oddechowego, zapalenie błony śluzowej nosa. bardzo rzadko - rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, od strony krwi i układu limfatycznego sporadycznie leukopenia, neutropenia, eozynofilia. bardzo rzadko - trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, po stronie metabolizmu i odżywiania rzadko - anoreksja, reakcje alergiczne rzadko - obrzęk naczynioruchowy, reakcja nadwrażliwości. Częstotliwość nieznana to reakcja anafilaktyczna, często układ nerwowy to ból głowy. rzadko - zawroty głowy, zaburzenia smaku, parestezje, senność, bezsenność, nerwowość. rzadko - pobudzenie.nieznana częstość - niedoczulica, lęk, agresja, omdlenia, drgawki, nadpobudliwość psychoruchowa, utrata węchu, perwersyjny węch, utrata smaku, miastenstwo, urojenia, halucynacje, ze strony narządu wzroku często nie jest to naruszenie wzroku. utrata słuchu, zawroty głowy. nieznana częstotliwość - upośledzenie słuchu, Włącznie. głuchota i / lub szum w uszach Z boku układu sercowo-naczyniowego nie jest często - uczucie bicia serca, zaczerwienienie twarzy. częstość nieznana - niskie ciśnienie krwi, zwiększenie odstępu QT w EKG, zaburzenia rytmu serca, takie jak „piruet” komory Tahikardia.so części układu oddechowego rzadko - duszność, nosa krovotechenie.So żołądka i jelit Bardzo często - biegunka. często - nudności, wymioty, bóle brzucha rzadziej - wzdęcia, niestrawność, zaparcia, zapalenie żołądka, dysfagia, wzdęcia brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone wydzielanie gruczołów ślinowych. bardzo rzadko - zmiana koloru języka, zapalenie trzustki, po stronie wątroby i dróg żółciowych rzadko - zapalenie wątroby. rzadko - dysfunkcja wątroby, żółtaczka cholestatyczna. nieznana częstość - niewydolność wątroby (w rzadkich przypadkach prowadząca do zgonu z powodu ciężkiej niewydolności wątroby), martwica wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, rzadko po stronie skóry i podskórnych tkanek - wysypka skórna, swędzenie, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, pocenie się . rzadko - reakcja nadwrażliwości na światło. nieznana częstość występowania - zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień obrzękowy, rzadkie schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego - zapalenie kości i stawów, bóle mięśniowe, ból pleców, ból szyi. nieznana częstość - bóle stawów, rzadko ze strony nerek i dróg moczowych - bolesne oddawanie moczu, ból w okolicy nerek. nieznana częstość - śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek Z części narządów płciowych i gruczołu sutkowego nie jest powszechna - krwotok, dysfunkcja jąder. - zmniejszenie liczby limfocytów, wzrost liczby eozynofilów, zwiększenie liczby bazofilów, wzrost liczby monocytów, wzrost liczby neutrofili, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w osoczu krwi.rzadko - zwiększenie aktywności AspAT, AlAT, zwiększenie stężenia bilirubiny w osoczu, zwiększenie stężenia mocznika w osoczu, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, zmiana zawartości potasu w osoczu, zwiększenie aktywności osoczowego fosforu alkalicznego, zwiększenie stężenia chlorków w osoczu zwiększenie stężenia glukozy we krwi, zwiększenie liczby płytek krwi, zwiększenie hematokrytu, zwiększenie stężenia wodorowęglanów w osoczu krwi, zmiana zawartości sodu w osoczu krwi.
Przedawkowanie
Objawy (podobne do działań niepożądanych, które występują podczas przyjmowania leku w zalecanych dawkach): silne nudności, przejściowy ubytek słuchu, wymioty, biegunka. Leczenie: odbiór węgla aktywnego, prowadzenie terapii objawowej, monitorowanie funkcji życiowych.
Interakcje z innymi lekami
Leki zobojętniające kwas: Leki zobojętniające kwas nie wpływają na biodostępność azytromycyny, ale zmniejszają Cmax we krwi o 30%, więc Sumamed Forte należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po zażyciu tych leków i jedzenia. Cetyryzyna: Jednoczesne stosowanie azytromycyny z cetyryzyną (20 mg) u zdrowych ochotników przez 5 dni nie prowadziło do interakcji farmakokinetycznych i znaczącej zmiany odstępu QT. Didanozyna (didoksyinozyna): Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg / dobę) i didanozyny (400 mg / dobę) u 6 pacjentów zakażonych HIV nie wykazało zmian we wskazaniach farmakokinetycznych didanozyny w porównaniu z grupą placebo. Digoksyna (substraty glikoproteiny P): Jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych, Włącznie. azytromycyna, z substratami glikoproteiny P, takimi jak digoksyna, prowadzi do zwiększenia stężenia substratu P-glikoproteiny. Tak więc przy równoczesnym stosowaniu azytromycyny i digoksyny należy rozważyć możliwość zwiększenia stężenia digoksyny w surowicy krwi. Zydowudyna: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (pojedyncza dawka 1000 mg i powtarzane podawanie 1200 mg lub 600 mg) ma niewielki wpływ na farmakokinetykę, w tym wydalanie zydowudyny lub jej metabolitu z glukuronidu. Jednak stosowanie azytromycyny powodowało wzrost stężenia fosforylowanej zydowudyny, aktywnego klinicznie metabolitu w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej. Kliniczne znaczenie tego faktu jest niejasne. Azytromycyna słabo oddziałuje z izoenzymami cytochromu P450.Nie wykazano, że azytromycyna bierze udział w interakcjach farmakokinetycznych podobnych do erytromycyny i innych makrolidów. Azytromycyna nie jest inhibitorem i induktorem izoenzymów cytochromu P450. Alkaloidy sporyszu: Biorąc pod uwagę teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem, jednoczesne stosowanie azytromycyny z alkaloidami sporyszu nie jest zalecane. Przeprowadzono badania farmakokinetyczne jednoczesnego stosowania azytromycyny i leków, których metabolizm występuje z udziałem izoenzymów układu cytochromu P450. Atorwastatyna: jednoczesne stosowanie atorwastatyny (10 mg na dobę) i azytromycyny (500 mg na dobę) nie powodowało zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie analizy inhibitowania reduktazy MMC-CoA). Jednak w okresie po rejestracji odnotowano osobne zgłoszenia przypadków rabdomiolizy u pacjentów otrzymujących zarówno azytromycynę, jak i statyny. Karbamazepina: Badania farmakokinetyczne z udziałem zdrowych ochotników nie wykazały znaczącego wpływu na stężenie karbamazepiny i jej czynnego metabolitu w osoczu krwi u pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę. Cymetydyna: W badaniach farmakokinetycznych wpływ pojedynczej dawki cymetydyny na farmakokinetykę azytromycyny nie wykazał żadnych zmian w farmakokinetyce azytromycyny, pod warunkiem, że cymetydynę użyto 2 godziny przed azytromycyną. Pośrednie antykoagulanty (pochodne kumaryny) W badaniach farmakokinetycznych azytromycyna nie wpływała na działanie przeciwzakrzepowe pojedynczej dawki 15 mg warfaryny przyjmowanej przez zdrowych ochotników. Nasilenie działania przeciwzakrzepowego zgłaszano po równoczesnym stosowaniu azytromycyny i pośrednich antykoagulantów (pochodne kumaryny). Chociaż nie ustalono związku przyczynowego, należy wziąć pod uwagę potrzebę częstego monitorowania czasu protrombinowego z azytromycyną u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe o działaniu pośrednim (pochodne kumaryny). Cyklosporyna: W badaniu farmakokinetycznym z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali azytromycynę w jamie ustnej przez 3 dni (raz 500 mg / dobę), a następnie cyklosporynę (jednorazowo 10 mg / kg mc./dobę), znaczny wzrost Cmax w osoczu i AUC0- 5 cyklosporyny. Należy zachować ostrożność przy równoczesnym stosowaniu tych leków.Jeśli to konieczne, jednoczesne stosowanie tych leków, konieczne jest monitorowanie stężenia cyklosporyny w osoczu krwi i odpowiednio dostosować dawkę. Efawirenz: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (raz w dawce 600 mg / dobę) i efawirenzu (400 mg / dobę) przez 7 dni nie powodowało klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych. Flukonazol: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg raz na dobę) nie zmieniało farmakokinetyki flukonazolu (800 mg raz). Całkowite narażenie i okres półtrwania eliminacji azytromycyny nie uległy zmianie przy równoczesnym stosowaniu flukonazolu, jednak zaobserwowano zmniejszenie Cmax azytromycyny (o 18%), które nie miało znaczenia klinicznego. Indynawir: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg raz na dobę) nie powodowało statystycznie istotnego wpływu na farmakokinetykę indynawiru (800 mg 3 razy na dobę przez 5 dni). Metyloprednizolon: Azytromycyna nie ma znaczącego wpływu na farmakokinetykę metyloprednizolonu. Nelfinawir: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg) i nelfinawiru (750 mg 3 razy / dobę) powoduje zwiększenie stężenia azytromycyny w surowicy krwi w surowicy. Nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych, a dostosowanie dawki azytromycyny, gdy jest ona stosowana jednocześnie z nelfinawirem, nie jest konieczne. Ryfabutyna: jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływa na stężenie każdego z leków w surowicy. Przy jednoczesnym stosowaniu azytromycyny i ryfabutyny obserwowano czasami neutropenię. Pomimo faktu, że neutropenia była związana ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związku przyczynowego pomiędzy stosowaniem połączenia azytromycyny i ryfabutyny oraz neutropenii. Syldenafil: W przypadku stosowania u zdrowych ochotników, nie ma dowodów na wpływ azytromycyny (500 mg / dobę przez 3 dni) na AUC i Cmax syldenafilu lub jego głównego krążącego metabolitu. Terfenadyna: W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów na interakcję między azytromycyną i terfenadyną. Zostało to zgłoszone w pojedynczych przypadkach, w których nie można całkowicie wykluczyć możliwości takiej interakcji, ale nie było konkretnego konkretnego dowodu, że taka interakcja miała miejsce.Stwierdzono, że jednoczesne stosowanie terfenadyny i makrolidów może powodować arytmię i wydłużenie odstępu QT. Teofilina: Nie stwierdzono interakcji między azytromycyną i teofiliną. Triazolam / midazolam: Nie obserwowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych przy równoczesnym stosowaniu azytromycyny z triazolamem lub midazolamem w dawkach terapeutycznych. Trimetoprim / Jednoczesne użycie trimetoprim / azytromycyną nie wykazały istotnego wpływu na Cmax ogólną ekspozycją lub wydalania przez nerki lub trimetoprym sulfametoksazol. Stężenie azytromycyny w surowicy było zgodne z wartościami stwierdzonymi w innych badaniach.
Instrukcje specjalne
Podczas stosowania leku Sumamed forte u pacjentów z cukrzycą, a także z dietą niskokaloryczną, należy wziąć pod uwagę, że sacharoza jest zawarta w zawiesinie (0,32 XE / 5 ml). W przypadku pominięcia przyjmowania jednego leku Sumamed forte, należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę i kontynuować - w odstępach 24-godzinnych Sumamed Forte należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających. Lek Sumamed forte należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego z powodu możliwości wystąpienia piorunującego zapalenia wątroby i ciężkiej niewydolności wątroby. W obecności objawów choroby wątroby, takie jak szybki wzrost zmęczenia, żółtaczka, ciemnego moczu, skłonność do krwawień, encefalopatia wątrobowa terapii z Sumamed forte powinien zatrzymać i badania stanu funkcjonalnego wątroby. W przypadku upośledzenia czynności nerek u pacjentów z GFR 10-80 ml / min, dostosowanie dawki nie jest konieczne, leczenie produktem Sumamed należy prowadzić z zachowaniem ostrożności pod kontrolą stanu czynności nerek. Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwbakteryjnych, podczas leczenia produktem Sumamed Forte pacjenci powinni być regularnie badani pod kątem obecności niereagujących drobnoustrojów i oznak rozwoju supresji, w tym grzybicze. Lek Sumamed forte nie powinien być stosowany do dłuższych kursów niż podano w instrukcjach, ponieważ Właściwości farmakokinetyczne azytromycyny pozwalają nam zalecić krótki i prosty reżim dawkowania.Nie ma dowodów na możliwe interakcje pomiędzy azytromycyną i pochodnymi ergotaminy i dihydroergotaminy, ale w związku z rozwojem zapalenia zatęchłego z jednoczesnym stosowaniem makrolidów z pochodnymi ergotaminy i dihydroergotaminy, takie połączenie nie jest zalecane. Przy długotrwałym stosowaniu leku Sumamed forte może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile, w postaci łagodnej biegunki i ciężkiego zapalenia okrężnicy. Wraz z rozwojem biegunki związanej z antybiotykami podczas stosowania leku Sumamed Forte, a także 2 miesiące po zakończeniu leczenia, należy wykluczyć pseudobłoniaste zapalenie jelita grubego z grupy Clostridium. Nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit. W leczeniu makrolidów, w tym. azytromycyna, przedłużona repolaryzacja serca i odstęp QT, zwiększając ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym arytmie, takie jak piruety, które mogą prowadzić do zatrzymania akcji serca. Należy zachować ostrożność podczas stosowania Sumamed Forte u pacjentów z czynnikami sprzyjającymi arytmii (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku), w tym z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT; u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne klasy IA (chinidyna, prokainamid), III (dofetilid, amiodaron i sotalol), cyzapryd, terfenadynę, leki (pimozyd), środki przeciwdepresyjne (citalopram), fluorochinolony (moxifloksacyna i lewofloksacyna) z zaburzeniami wody i elektrolitu równowagi, zwłaszcza w przypadku hipokaliemii lub hipomagnezemii, klinicznie znamiennej bradykardii, arytmii serca lub ciężkiej niewydolności serca. Stosowanie leku Sumamed Forte może wywoływać rozwój zespołu miastenicznego lub powodować zaostrzenie miastenii. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów Wraz z rozwojem niepożądanych w układzie nerwowym i ciała ostrożności podczas wykonywania czynności, które wymagają dużej koncentracji i szybkość reakcji psychomotorycznej.
Recepta
Tak