Sumowany proszek do sporządzania zawiesiny 100 mg / 5 ml 17 g 20 ml
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Azytromycyna
Formularz zwolnienia
Proszek
Skład
1 gram zawiera: dihydrat azytromycyny 25,047 mg, co odpowiada zawartości azytromycyny 23,895 mg. Substancje pomocnicze: sacharoza - 929,753 mg, fosforan sodu - 20 mg, hipoloza - 1,6 mg, guma ksantanowa - 10 mg, dwutlenek tytanu - 5 mg, koloidalny ditlenek krzemu - 7 mg.
Efekt farmakologiczny
Bakteriostatyczna grupa antybiotyków makrolidowo-azalidowych. Ma szeroki zakres działania przeciwdrobnoustrojowego. Mechanizm działania azytromycyny jest związany z supresją syntezy białek komórkowych drobnoustrojów. Poprzez wiązanie się z podjednostką 50S rybosomu hamuje translokację peptydu na etapie translacji i hamuje syntezę białka, spowalniając wzrost i reprodukcję bakterii. W wysokich stężeniach ma działanie bakteriobójcze. Ma aktywność przeciwko wielu Gram-dodatnim, Gram-ujemnym, beztlenowcom, wewnątrzkomórkowym i innym mikroorganizmom. Mikroorganizmy mogą początkowo być odporne na antybiotyk lub mogą stać się na nie odporne. W większości przypadków Sumamed leku skuteczne wobec tlenowych bakterii Gram-dodatnich: Staphylococcus aureus (szczepy podatne na metycylinę), Streptococcus pneumoniae (szczepy wrażliwe na penicylinę), Streptococcus pyogenes; aerobowe bakterie Gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Legionella pneumophila, Moraxella catarrhalis, Pasteurella multocida, Neisseria gonorrhoeae; bakterie beztlenowe: Clostridium perfringens, Fusobacterium spp., Prevotella spp., Porphyromonas spp .; inne mikroorganizmy: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, Chlamydia psittaci, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Borrelia burgdorferi. Mikroorganizmy zdolne do wywoływania oporności na azytromycynę: Gram-dodatnie tlenowce to Streptococcus pneumoniae (szczepy oporne na penicylinę). Początkowo odporne mikroorganizmy: Gram-dodatnie aeroby - Enterococcus faecalis, Staphylococci (oporne na metycylinę szczepy gronkowców wykazują bardzo wysoki stopień oporności na makrolidy); Gram-dodatnie bakterie oporne na erytromycynę; beztlenowce - Bacteroides fragilis.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: Po podaniu doustnym azytromycyna jest dobrze wchłaniana i szybko rozprowadzana w organizmie. Po pojedynczej dawce 500 mg biodostępność wynosi 37% z powodu efektu pierwszego przejścia przez wątrobę. Cmax w osoczu występuje w ciągu 2-3 godzin i wynosi 0,4 mg / l. Dystrybucja: Wiązanie z białkiem jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia w osoczu i wynosi 7-50%. Pozorna wartość Vd wynosi 31,1 l / kg. Wnika w błony komórkowe (skuteczne w przypadku infekcji wywołanych przez wewnątrzkomórkowe patogeny).Transportowane przez fagocyty do miejsca zakażenia, gdzie jest uwalniane w obecności bakterii. Łatwo przenika przez histohematogenne bariery i wchodzi do tkanek. Stężenie w tkankach i komórkach jest 10-50 razy wyższe niż w osoczu, a w centrum zakażenia - o 24-34% więcej niż w zdrowych tkankach. Metabolizm: Demetylowany w wątrobie, tracący aktywność. Wycofanie: T1 / 2 jest bardzo długa - 35-50 godzin, T1 / 2 z tkanek jest znacznie większa. Lecznicze stężenie azytromycyny utrzymuje się do 5-7 dni po ostatniej dawce. Azytromycyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej - 50% przez jelita, 6% przez nerki.
Wskazania
choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na działanie leku: zakażenie górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (gardła / zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), zakażenia dolnych dróg oddechowych .Infektsii (ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, w tym Wywołane atypowe patogeny) .Infektsii skóry i tkanek miękkich (róża, liszajec, wtórnie zakażone choroby skóry, trądzik pospolity umiarkowane (dla tabletek)). w początkowej fazie choroby z Lyme (borelioza), rumień migrans (rumień wędrujący) plik .Inf Obrazowanie układu moczowego (zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy) wywołane przez Chlamydia trachomatis (tabletki i kapsułki).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę, inne makrolidy lub ketolidy lub inne składniki leku. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Jednoczesne przyjmowanie z ergotaminą i dihydroergotaminą. Dzieci poniżej 12 lat o masie ciała <45 kg (w przypadku kapsułek i tabletek 500 mg). Wiek dzieci do 3 lat (dla tabletek 125 mg). Dzieci w wieku do 6 miesięcy (na proszek do zawieszenia). Niedobór suraza / izomaltazy, nietolerancja fruktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy (proszek do sporządzania zawiesiny). Z ostrożnością: miastenią. Zaburzenie wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Zaburzona niewydolność nerek ze skurczem mniejszym niż 10 ml / min. Pacjenci z czynników obecność proaritmogennoe (szczególnie u starszych) z wrodzonym lub nabytym przedziałem wydłużenia, pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne terapii grup IA (chinidyna, prokainamid) i III (dofetylid, amiodaron i sotalol), cyzapryd, terfenadyna, środki przeciwpsychotyczne ( pimozyd)leki przeciwdepresyjne (citalopram), fluorochinolony (moksyfloksacyna i lewofloksacyna), z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, szczególnie z hipokaliemią lub hipomagnezemią, z klinicznie znamienną bradykardią, arytmią lub z ciężką niewydolnością serca. Przy równoczesnym stosowaniu digoksyny, warfaryny, cyklosporyny. Cukrzyca (dla proszku do sporządzania zawiesiny).
Środki ostrożności
Od układu nerwowego: często - ból głowy; rzadko - zawroty głowy, zaburzenia smaku, parestezje, senność, bezsenność, nerwowość; rzadko - pobudzenie; nieznana częstotliwość - niedoczulica, lęk, agresja, omdlenia, drgawki, nadpobudliwość psychoruchowa, utrata węchu, węch, utrata smaku, miastenstwo, urojenia, halucynacje. Na części narządu wzroku: nieczęsto - upośledzenie wzroku. Na części narządu słuchu i zaburzeń błędnika: nieczęsto - utrata słuchu, zawroty głowy; Nieznana częstotliwość - upośledzenie słuchu aż do głuchoty i / lub szumu w uszach. Od układu sercowo-naczyniowego: rzadko - uczucie bicia serca, zaczerwienienie twarzy; nieznana częstość - zmniejszenie ciśnienia krwi, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, arytmia typu piruetowego, częstoskurcz komorowy. Ze strony układu oddechowego: rzadko - duszność, krwawienie z nosa. Ze strony przewodu pokarmowego: bardzo często - biegunka; często - nudności, wymioty, ból brzucha; rzadko - wzdęcia, niestrawność, zaparcia, zapalenie żołądka, dysfagia, wzdęcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie, wrzody błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone wydzielanie gruczołów ślinowych; bardzo rzadko - zmiana koloru języka, zapalenie trzustki. Z ostrożnością: myasthenia gravis; dysfunkcja wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego; terminalna niewydolność nerek z GFR poniżej 10 ml / min; u pacjentów z czynnikami pro-artromucznymi (szczególnie w starszym wieku) - z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT u pacjentów otrzymujących leki antyarytmiczne klasy IA (chinidyna, prokainamid) i III (dofetilid, amiodaron i sotalol), cyzapryd, terfenadyna, leki przeciwpsychotyczne leki (pimozyd), leki przeciwdepresyjne (citalopram), fluorochinolony (moksyfloksacyna i lewofloksacyna), z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, szczególnie z hipokaliemią lub hipomagnezemią, z klinicznie istotną bradykardią, oraz rytm lub ciężka niewydolność serca; z równoczesnym stosowaniem digoksyny, warfaryny, cyklosporyny; cukrzyca (dla proszku do sporządzania zawiesiny).Na części wątroby i dróg żółciowych: rzadko - zapalenie wątroby; rzadko, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna; nieznana częstotliwość - niewydolność wątroby (w rzadkich przypadkach prowadząca do zgonu, głównie z powodu ciężkiej dysfunkcji wątroby), martwica wątroby, piorunujące zapalenie wątroby. Na części skóry i tkanki podskórnej: rzadko - wysypka skórna, swędzenie, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, pocenie się; rzadko - reakcja nadwrażliwości na światło; nieznana częstotliwość - zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy. Na części układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - zapalenie kości i stawów, bóle mięśni, ból pleców, ból szyi; nieznana częstotliwość - bóle stawów. Ze strony nerek i dróg moczowych: sporadycznie - bolesne oddawanie moczu, ból w nerkach; nieznana częstość - śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek. Na części narządów płciowych i gruczołu mlekowego: rzadko - krwotok, dysfunkcja jąder.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
W czasie ciąży i podczas karmienia piersią stosowanie leku jest możliwe tylko wtedy, gdy spodziewana potencjalna korzyść z terapii dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu i dziecka. Jeśli to konieczne, należy przerwać stosowanie leku podczas karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Przypisz dzieci w wieku od 6 miesięcy do 3 lat. Zawiesinę przepisuje się doustnie 1 raz / dobę, 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku. Po zażyciu Sumamed należy zaproponować dziecku wypicie kilku łyków wody, aby mógł połknąć resztę zawiesiny. Przed każdym przyjmowaniem leku zawartość fiolki jest dokładnie wstrząsana aż do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Jeśli wymagana objętość zawiesiny nie została pobrana z fiolki w ciągu 20 minut po wstrząśnięciu, zawiesinę należy ponownie wstrząsnąć, wymaganą objętość należy usunąć i podać dziecku. Wymagana dawka jest mierzona za pomocą strzykawki do dozowania z kosztem podzielenia 1 ml i nominalnej zdolności do zawieszania 5 ml (100 mg azytromycyny) lub miarki o nominalnej pojemności zawiesiny 2,5 ml (50 mg azytromycyny) lub 5 ml (100 mg azytromycyny) zamkniętych w tekturze pakowanie razem z butelką. Po użyciu strzykawka (uprzednio zdemontowana) i miarka myje się pod bieżącą wodą, suszy i przechowuje w suchym miejscu do następnej dawki Sumamed. W przypadku infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych, narządów ENT, skóry i tkanek miękkich, lek jest przepisywany w dawce 10 mg / kg 1 raz dziennie przez 3 dni (dawka 30 mg / kg).Aby uzyskać dokładne dawkowanie leku Sumamed w zależności od masy ciała dziecka, należy zastosować następującą tabelę Masa ciała Objętość zawiesiny (ml) dla 1 dawki 5 kg 2,5 ml (50 mg azytromycyny), 6 kg 3 ml (60 mg azytromycyny), 7 kg 3,5 ml (70 mg azytromycyny), 8 kg 4 ml (80 mg azytromycyny), 9 kg 4,5 ml (90 mg azytromycyny), 10 kg 5 ml (100 mg azytromycyny). W przypadku zapalenia gardła / migdałków wywołanego przez Streptococcus pyogenes, Sumamed przepisywany jest w dawce 20 mg / kg mc./dobę przez 3 dni. Dawka posiewu - 60 mg / kg. Maksymalna dawka dobowa wynosi 500 mg W chorobie z Lyme (początkowy etap boreliozy) - rumień wędrujący (rumień wędrujący) jest przepisywany 1 dnia w dawce 20 mg / kg 1 raz / dobę, następnie od 2 do 5 dni - w dawce 10 mg / kg / dzień Dawka posiewu - 60 mg / kg. Sposób przygotowania i przechowywania zawiesiny: Do zawartości fiolki przeznaczonej do przygotowania 20 ml zawiesiny (objętość nominalna) dodać 12 ml wody za pomocą strzykawki w celu dozowania i wstrząsania do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Objętość otrzymanej zawiesiny będzie wynosić około 25 ml, co przekracza nominalną objętość o około 5 ml. Ma to na celu zrekompensowanie nieuniknionej utraty zawieszenia podczas dozowania leku. Przygotowaną zawiesinę można przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C przez okres nie dłuższy niż 5 dni. W przypadku upośledzenia czynności nerek: u pacjentów z GFR 10-80 ml / min dostosowanie dawki nie jest wymagane. Z naruszeniem czynności wątroby: w przypadku stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane łagodne i umiarkowane dostosowanie dawki.
Efekty uboczne
Choroby zakaźne są rzadkie - kandydoza (w tym błona śluzowa jamy ustnej i narządów płciowych), zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit, choroby układu oddechowego, zapalenie błony śluzowej nosa. nieznana częstość - rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, rzadko krwi i układu limfatycznego - leukopenia, neutropenia, eozynofilia. bardzo rzadko - małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, po stronie metabolicznej nie występuje często - jadłowstręt, reakcje alergiczne nie występują często - obrzęk naczynioruchowy, reakcja nadwrażliwości. Częstotliwość nieznana to reakcja anafilaktyczna, często układ nerwowy to ból głowy. rzadko - zawroty głowy, zaburzenia smaku, parestezje, senność, bezsenność, nerwowość. rzadko - pobudzenie. nieznana częstotliwość - niedoczulica, lęk, agresja, omdlenia, drgawki, nadpobudliwość psychoruchowa, utrata węchu, percepcja zapachu, utrata smaku, miastenia, delirium,halucynacje: na części narządu wzroku, rzadko - zaburzenia widzenia, na części narządu słuchu i zaburzenia błędnika rzadko - utrata słuchu, zawroty głowy. nieznana częstotliwość - upośledzenie słuchu do głuchoty i / lub szum w uszach. Z boku układu sercowo-naczyniowego rzadko dochodzi do uczucia kołatania serca i zaczerwienienia twarzy. nieznana częstość - spadek ciśnienia tętniczego, zwiększenie odstępu QT w zapisie EKG, arytmia, np. pirueta, częstoskurcz komorowy, rzadkie schorzenia układu oddechowego - duszność, krwawienie z nosa, z boku przewodu pokarmowego, bardzo często - biegunka. często - nudności, wymioty, ból brzucha. rzadko - wzdęcia, niestrawność, zaparcia, zapalenie żołądka, dysfagia, wzdęcia brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie, wrzody błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone wydzielanie gruczołów ślinowych. bardzo rzadko - zmiana koloru języka, zapalenie trzustki, po stronie wątroby i dróg żółciowych rzadko - zapalenie wątroby. rzadko - dysfunkcja wątroby, żółtaczka cholestatyczna. nieznana częstotliwość - niewydolność wątroby (w rzadkich przypadkach ze skutkiem śmiertelnym głównie na tle ciężkiej dysfunkcji wątroby), martwica wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, po stronie skóry i tkanki podskórnej rzadko - wysypka skórna, swędzenie, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, pocenie się. rzadko - reakcja nadwrażliwości na światło. nieznana częstość występowania - zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, rzadko ze względu na układ mięśniowo-szkieletowy - zapalenie kości i stawów, ból mięśni, ból pleców, ból szyi. nieznana częstość - bóle stawów, rzadko ze strony nerek i dróg moczowych - bolesne oddawanie moczu, ból w okolicy nerek. nieznana częstość - śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek Z części narządów płciowych i gruczołu sutkowego nie jest powszechna - krwotok, dysfunkcja jąder. - zmniejszenie liczby limfocytów, wzrost liczby eozynofilów, zwiększenie liczby bazofilów, wzrost liczby monocytów, wzrost liczby neutrofili, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w osoczu krwi. rzadko - zwiększenie aktywności AspAT, AlAT, zwiększenie stężenia bilirubiny w osoczu krwi, zwiększenie stężenia mocznika w osoczu krwi,zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, zmiany stężenia potasu w osoczu, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej w osoczu, zwiększenie stężenia chloru w osoczu, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, zwiększenie liczby płytek krwi, podwyższony poziom hematokrytu, zwiększenie stężenia wodorowęglanów w osoczu, modyfikacja zawartość sodu w osoczu krwi.
Przedawkowanie
Objawy: nudności, czasowe utrata słuchu, wymioty, biegunka. Leczenie: leczenie objawowe.
Interakcje z innymi lekami
Leki zobojętniające kwas: Leki zobojętniające kwas nie wpływają na biodostępność azytromycyny, ale zmniejszają Cmax we krwi o 30%, więc Sumamed należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po zażyciu tych leków i jedzenia. Cetyryzyna: Jednoczesne stosowanie azytromycyny z cetyryzyną (20 mg) u zdrowych ochotników przez 5 dni nie prowadziło do interakcji farmakokinetycznych i znaczącej zmiany odstępu QT. Didanozyna (didoksyinozyna): Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg / dobę) i didanozyny (400 mg / dobę) u 6 pacjentów zakażonych HIV nie wykazało zmian w parametrach farmakokinetycznych didanozyny w porównaniu z grupą placebo. Digoksyna (substraty glikoproteiny P): Jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych, Włącznie. azytromycyna, z substratami glikoproteiny P, takimi jak digoksyna, prowadzi do zwiększenia stężenia substratu P-glikoproteiny. Tak więc przy równoczesnym stosowaniu azytromycyny i digoksyny należy rozważyć możliwość zwiększenia stężenia digoksyny w surowicy krwi. Zydowudyna: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (pojedyncza dawka 1000 mg i powtarzane podawanie 1200 mg lub 600 mg) ma niewielki wpływ na farmakokinetykę, w tym wydalanie zydowudyny lub jej metabolitu z glukuronidu. Jednak stosowanie azytromycyny powodowało wzrost stężenia fosforylowanej zydowudyny, aktywnego klinicznie metabolitu w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej. Kliniczne znaczenie tego faktu jest niejasne. Azytromycyna słabo oddziałuje z izoenzymami cytochromu P450. Nie wykazano, że azytromycyna bierze udział w interakcji farmakokinetycznej podobnej do erytromycyny i innych makrolidów.Azytromycyna nie jest inhibitorem i induktorem izoenzymów układu cytochromu P450. Alkaloidy sporyszu: Biorąc pod uwagę teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem, jednoczesne stosowanie azytromycyny z alkaloidami sporyszu nie jest zalecane. Przeprowadzono badania farmakokinetyczne jednoczesnego stosowania azytromycyny i leków, których metabolizm występuje z udziałem izoenzymów układu cytochromu P450. Atorwastatyna: jednoczesne stosowanie atorwastatyny (10 mg na dobę) i azytromycyny (500 mg na dobę) nie powodowało zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie analizy inhibitowania reduktazy MMC-CoA). Jednak w okresie po rejestracji odnotowano osobne zgłoszenia przypadków rabdomiolizy u pacjentów otrzymujących zarówno azytromycynę, jak i statyny. Karbamazepina: Badania farmakokinetyczne z udziałem zdrowych ochotników nie wykazały znaczącego wpływu na stężenie karbamazepiny i jej czynnego metabolitu w osoczu krwi u pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę. Cymetydyna: W badaniach farmakokinetycznych wpływu cymetydyny podanej w pojedynczej dawce na farmakokinetykę azytromycyny nie wykryto zmian w farmakokinetyce azytromycyny, pod warunkiem, że cymetydynę użyto 2 godziny przed azytromycyną. Pośrednie antykoagulanty (pochodne kumaryny): W badaniach farmakokinetycznych azytromycyna nie wpływała na działanie przeciwzakrzepowe warfaryny, gdy była przyjmowana w pojedynczej dawce 15 mg przez zdrowych ochotników. Nasilenie działania przeciwzakrzepowego zgłaszano po równoczesnym stosowaniu azytromycyny i pośrednich antykoagulantów (pochodne kumaryny). Chociaż nie ustalono związku przyczynowego, należy wziąć pod uwagę potrzebę częstego monitorowania czasu protrombinowego z azytromycyną u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe o działaniu pośrednim (pochodne kumaryny). Cyklosporyna: W badaniu farmakokinetycznym z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali azytromycynę w jamie ustnej przez 3 dni (raz 500 mg / dobę), a następnie cyklosporynę (jednorazowo 10 mg / kg mc./dobę), znaczny wzrost Cmax w osoczu i AUC0- 5 cyklosporyny.Należy zachować ostrożność przy równoczesnym stosowaniu tych leków. Jeśli to konieczne, jednoczesne stosowanie tych leków powinno monitorować stężenie cyklosporyny w osoczu krwi i odpowiednio dostosowywać dawkę. Efawirenz: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (raz w dawce 600 mg / dobę) i efawirenzu (400 mg / dobę) przez 7 dni nie powodowało klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych. Flukonazol: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg raz na dobę) nie zmieniało farmakokinetyki flukonazolu (800 mg raz). Całkowita ekspozycja i T1 / 2 azytromycyny nie uległy zmianie przy równoczesnym stosowaniu flukonazolu, jednak zaobserwowano zmniejszenie Cmax azytromycyny (o 18%), co nie miało znaczenia klinicznego. Indynawir Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg raz na dobę) nie powodowało statystycznie istotnego wpływu na farmakokinetykę indynawiru (800 mg 3 razy na dobę przez 5 dni). Metyloprednizolon: Azytromycyna nie ma znaczącego wpływu na farmakokinetykę metyloprednizolonu. Nelfinawir: Jednoczesne stosowanie azytromycyny (1200 mg) i nelfinawiru (750 mg 3 razy / dobę) powoduje zwiększenie azytromycyny Css w osoczu krwi. Nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych, a dostosowanie dawki azytromycyny, gdy jest ona stosowana jednocześnie z nelfinawirem, nie jest konieczne. Ryfabutyna: jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływa na stężenie każdego z leków w osoczu krwi. Przy jednoczesnym stosowaniu azytromycyny i ryfabutyny obserwowano czasami neutropenię. Pomimo faktu, że neutropenia była związana ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związku przyczynowego pomiędzy stosowaniem połączenia azytromycyny i ryfabutyny oraz neutropenii. Syldenafil: W przypadku stosowania u zdrowych ochotników, nie ma dowodów na wpływ azytromycyny (500 mg / dobę przez 3 dni) na AUC i Cmax syldenafilu lub jego głównego krążącego metabolitu. Terfenadyna: W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów na interakcję między azytromycyną i terfenadyną. Zostało to zgłoszone w pojedynczych przypadkach, w których nie można całkowicie wykluczyć możliwości takiej interakcji, ale nie było konkretnego konkretnego dowodu, że taka interakcja miała miejsce. Stwierdzono, że jednoczesne stosowanie terfenadyny i makrolidów może powodować arytmię i wydłużenie odstępu QT. Teofilina: Nie stwierdzono interakcji między azytromycyną i teofiliną.Triazolam / midazolam: Nie obserwowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych przy równoczesnym stosowaniu azytromycyny z triazolamem lub midazolamem w dawkach terapeutycznych. Trimetoprim / sulfametoksazol: przy jednoczesnym stosowaniu trimetoprimu / sulfametoksazolu z azytromycyną nie stwierdzono istotnego wpływu na Cmax, całkowita ekspozycja lub wydalanie przez nerki trimetoprimu lub sulfametoksazolu. Stężenie azytromycyny w surowicy było zgodne z wartościami stwierdzonymi w innych badaniach.
Instrukcje specjalne
W przypadku pominięcia pojedynczej dawki leku - pominiętą dawkę należy przyjąć tak wcześnie, jak to możliwe, a kolejne - z przerwami wynoszącymi 24 h. Sumamed należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających. Sumamed należy stosować ostrożnie u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby ze względu na możliwość wystąpienia piorunującego zapalenia wątroby i ciężkiej niewydolności wątroby. Jeśli wystąpią objawy nieprawidłowej czynności wątroby, takie jak szybko nasilające się osłabienie, żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu, skłonność do krwawień, encefalopatia wątrobowa, leczenie produktem Sumamed powinno zostać przerwane i należy przeprowadzić badanie stanu czynnościowego wątroby. W przypadku upośledzenia czynności nerek u pacjentów z GFR 10-80 ml / min, dostosowanie dawki nie jest konieczne, leczenie produktem Sumamed należy prowadzić z zachowaniem ostrożności pod kontrolą stanu czynności nerek. Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwbakteryjnych, podczas leczenia produktem Sumamed, pacjenci powinni być regularnie badani pod kątem obecności opornych mikroorganizmów i objawów rozwoju nadkażeń, w tym grzybicze. Leku Sumamed nie należy stosować w przypadku dłuższych kursów niż określone w instrukcjach, ponieważ Właściwości farmakokinetyczne azytromycyny pozwalają nam zalecić krótki i prosty reżim dawkowania. Nie ma dowodów na możliwe interakcje pomiędzy azytromycyną i pochodnymi ergotaminy i dihydroergotaminy, ale w związku z rozwojem zapalenia zatęchłego z jednoczesnym stosowaniem makrolidów z pochodnymi ergotaminy i dihydroergotaminy, takie połączenie nie jest zalecane. Przy długotrwałym stosowaniu leku Sumamed może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile, jak w postaci łagodnej biegunki i ciężkiego zapalenia okrężnicy. Wraz z rozwojem biegunki związanej z antybiotykami podczas stosowania leku Sumamed, a także 2 miesiące po zakończeniu leczenia, należy wykluczyć pseudobłoniaste zapalenie jelita grubego z grupy Clostridium.Nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit. W leczeniu makrolidów, w tym. azytromycyna, przedłużona repolaryzacja serca i odstęp QT, zwiększając ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym arytmie takie jak piruety. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Sumamed u pacjentów z czynnikami sprzyjającymi arytmii (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku), w tym z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT; u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne klasy IA (chinidyna, prokainamid), III (dofetilid, amiodaron i sotalol), cyzapryd, terfenadynę, leki (pimozyd), środki przeciwdepresyjne (citalopram), fluorochinolony (moxifloksacyna i lewofloksacyna), pacjentów z zaburzeniami wody -elektrolitnogo równowagi, zwłaszcza w przypadku hipokaliemii lub hipomagnezemią klinicznie znaczące bradykardia, arytmii serca lub ciężką niewydolnością serca. Stosowanie leku Sumamed może wywoływać rozwój zespołu miastenicznego lub powodować zaostrzenie miastenii. Gdy stosuje się u pacjentów z cukrzycą oraz u pacjentów odpowiadających na diecie niskokalorycznej, należy wziąć pod uwagę, że w proszku do przygotowania zawiesiny Sumamed jako adiuwant zawiera sacharozę (0,32 XU / 5 ml). Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania: należy zachować ostrożność angażując się w działania, które wymagają dużej koncentracji i szybkość reakcji psychomotorycznej z rozwojem działań niepożądanych w układzie nerwowym i narządu wzroku.
Recepta
Tak