Teveten tabletki 600 mg 14 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Eprosartan
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Substancja czynna: Eprosartan (Eprosartan) Stężenie aktywnego składnika (mg): 600
Efekt farmakologiczny
Czynnik przeciw nadciśnieniu, syntetyczny antagonista receptora angiotensyny ii, pochodna non-bifenylo-tetrazolowa, eprosartan wiąże się selektywnie z receptorami at1 zlokalizowanymi w naczyniach, sercu, nerkach i korze nadnerczy, tworzy z nimi silne wiązanie, a następnie powolną dysocjację. wiele tkanek (w tym naczyniowe mięśnie gładkie, nadnercza, nerki, serce) i powoduje skurcz naczyń, zatrzymanie sodu i uwalnianie aldosteronu, uszkodzenie narządu docelowego - hiper rofiyu sosudov.eprosartan sercowego i zapobiega powstawaniu lub ogranicza efekty angiotensyny II. hamuje aktywność raas. ma działanie rozszerzające naczynia, hipotensyjne i pośrednie - moczopędne, zmniejsza skurcz naczyń, ops, ciśnienie w krążeniu płucnym, reabsorpcję płynów i jonów sodu w proksymalnym odcinku kanalików nerkowych, wydzielanie aldosteronu. długotrwałe stosowanie hamuje proliferacyjne działanie angiotensyny II na komórki mięśni gładkich naczyń i mięsień sercowy Eprosartan nie wpływa na stężenie Tg, całkowitego cholesterolu (xc) lub xc-lpnp we krwi, określane przez pusty żołądek, u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Ponadto, eprosartan nie wpływa na stężenie glukozy we krwi na pusty żołądek, zwiększa przepływ krwi przez nerki i szybkość filtracji kłębuszkowej, zmniejsza wydalanie albuminy (działanie nefroprotekcyjne), zachowując samoregulację nerek, niezależnie od ciężkości niewydolności nerek. nie hamuje izoenzymów cyp1a, 2a6, 2c9 / 8, 2c19, 2d6, 2e i 3a in vitro Efekt hipotensyjny po podaniu pojedynczej dawki trwa 24 godziny; Efekt cue pojawia się, gdy jest stosowany regularnie - po 2-3 tygodniach bez zmiany częstości akcji serca.
Farmakokinetyka
Po spożyciu pojedynczej dawki 300 mg biodostępność wynosi około 13%. Podczas jednoczesnego przyjmowania eprosartanu z posiłkiem obserwuje się nieistotny klinicznie spadek wchłaniania (poniżej 25%), wartości Cmax w osoczu i wartości AUC. Cmax osiąga się w ciągu 1-2 godzin.Wiązanie z białkami osocza wynosi 98% i jest stałe w zakresie stężeń terapeutycznych. Jest wydzielany do mleka kobiecego. Vd - 13 litrów, całkowity klirens - 130 ml / min. Praktycznie bez kumulacji. T1 / 2 wynosi 5-9 godzin, głównie wydalany jest w postaci niezmienionej przez jelita (90%), nerki (7%). Niewielka część (mniej niż 2%) jest wydalana przez nerki w postaci glukuronidów. 20% stężenia w moczu to acyloglukuronid eprosartanu, 80% to niezmieniony eprosartan, u osób starszych wartości Сmax i AUC wzrastają średnio 2-krotnie, co nie wymaga korekty reżimu dawkowania. W przypadku przewlekłej niewydolności nerek o umiarkowanym nasileniu (CC od 30 do 59 ml / min) wartości AUC i Cmax wynoszą 30%, aw ciężkich przypadkach (CC od 5 do 29 ml / min) - 50% wyższe niż u zdrowych osób. Gdy niewydolność wątroby po podaniu doustnym pojedynczej dawki AUC (ale nie Cmax) wzrasta o prawie 40% w porównaniu ze zdrowymi ludźmi. Praktycznie nie jest eksponowany w hemodializie (klirens jest mniejszy niż 1 l / h).
Wskazania
Nadciśnienie.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek; ciąża; okres laktacji; wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa); istotne hemodynamicznie obustronne zwężenie tętnicy nerkowej i zwężenie tętnicze pojedynczej nerki, nietolerancja laktozy, niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy (produkt zawiera laktozę jednowodną).
Środki ostrożności
Podczas leczenia nadciśnienia tętniczego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i prędkości psychomotorycznej, ponieważ mogą wystąpić zawroty głowy i osłabienie.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Przeciwwskazane stosowanie w czasie ciąży i laktacji (karmienie piersią).
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, niezależnie od posiłku. Zalecana dzienna dawka to 1 tabletka Tevetin 1 raz dziennie, a maksymalna redukcja ciśnienia tętniczego (BP) u większości pacjentów osiąga się po 2-3 tygodniach leczenia. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg. Dostosowanie dawki nie jest konieczne u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (QA poniżej 60 ml / min.) Dawka dobowa nie powinna przekraczać 600 mg. Czas stosowania leku nie jest ograniczony.
Efekty uboczne
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: bardzo często - bóle głowy, często - zawroty głowy, astenia. Od układu sercowo-naczyniowego: rzadko - wyraźny spadek ciśnienia krwi. Na części skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej: często - reakcje alergiczne skóry (np. Wysypka, swędzenie), rzadko - obrzęk naczynioruchowy (w tym twarz, wargi, język, gardło). Na części układu pokarmowego: często - niespecyficzne dolegliwości przewodu pokarmowego (na przykład nudności, biegunka, wymioty). Ze strony układu odpornościowego: rzadko - nadwrażliwość. Ze strony układu moczowo-płciowego: upośledzona czynność nerek, w tym ostra niewydolność nerek, szczególnie u pacjentów z ryzykiem (na przykład ze zwężeniem tętnicy nerkowej).
Przedawkowanie
Dane dotyczące przedawkowania są ograniczone. Lek jest dobrze tolerowany, gdy przyjmuje się go doustnie. Skuteczność dziennych dawek do 1200 mg jest widoczna po 8 tygodniach stosowania i nie ma doniesień o wyraźnej zależności częstości występowania działań niepożądanych od dawki Objawy: wyraźne obniżenie ciśnienia krwi jest możliwe Leczenie: leczenie objawowe.
Interakcje z innymi lekami
Eprosartan można stosować w skojarzeniu z diuretykami tiazydowymi (w tym hydrochlorotiazydem) i powolnymi blokerami kanału wapniowego (w tym długo działającą nifedypiną), nie spodziewając się klinicznie istotnych niepożądanych interakcji, a działanie hipotensyjne jest wzajemnie wzmacniane. stosowanie eprosartanu z diuretykami oszczędzającymi potas, suplementy diety zawierające potas, substytuty soli zawierające potas i inne leki zwiększające stężenie potasu w surowicy krwi ( na przykład heparyna) może zwiększać poziom potasu w surowicy. Podczas leczenia lekami, które wpływają na RAAS, może rozwinąć się hiperkaliemia, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek i / lub wątroby Efekt przeciwnadciśnieniowy eprosartanu może być nasilony przez inne leki przeciwnadciśnieniowe Istnieją przypadki odwracalnego zwiększenia stężenia litu w surowicy i rozwoju reakcji toksycznych podczas przyjmowania preparaty litu z inhibitorami ACE.Nie można wykluczyć wystąpienia podobnego działania po przyjęciu eprosartanu (w przypadku takiego skojarzenia zaleca się kontrolowanie stężenia litu w osoczu krwi) .W przypadku jednoczesnego stosowania eprosartanu z NLPZ istnieje prawdopodobieństwo pogorszenia czynności nerek, w tym ryzyko ostrej niewydolności nerek i zwiększenie stężenia potasu w surowicy. u pacjentów z już istniejącą niewydolnością nerek (te połączenia należy stosować z ostrożnością, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku; nerki Keying).
Instrukcje specjalne
Nie zaleca się stosowania go w leczeniu pacjentów z pierwotnym hiperostero-nizmem, z ostrożnością w ciężkiej przewlekłej niewydolności serca (klasa czynnościowa IV według klasyfikacji NYHA); zmniejszanie bcc i / lub nadmierne usuwanie chlorku sodu z organizmu (w tym w wyniku wymiotów, biegunki, przyjmowania dużych dawek diuretyków); u pacjentów poddawanych hemodializie lub z CC mniejszą niż 30 ml / min; ze zwężeniem zastawki aortalnej i mitralnej, jak również z kardiomiopatią przerostową Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i chorobą niedokrwienną serca, ze względu na niewystarczające doświadczenie kliniczne z tymi kategoriami pacjentów Brak danych dotyczących stosowania eprosartanu u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. niedobór i niedawny przeszczep nerki.
Recepta
Tak