Tabletki powlekane Valsakor hd160 160 mg + 25 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Walsartan + Hydrochlorotiazyd
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Walsartanu 160 mggidrohlorotiazid 25 mgvspomogatelnye substancje: celulozę mikrokrystaliczną, monohydrat laktozy, stearynian magnezu, sól sodową kroskarmelozy, powidon, koloidalny ditlenek krzemu powłoczkę bezvodnyy.sostav Hypromeloza, dwutlenek tytanu (E 171), makrogol 4000, żółty tlenek żelaza barwnik (E172), barwnik czerwony tlenek żelaza (e172).
Efekt farmakologiczny
Połączone przeciwnadciśnieniowe preparat.Valsartan jest selektywnym antagonistą receptorów angiotensyny II niebiałkowy prirody.Okazyvaet selektywne działanie antagonistyczne na podtyp receptora AT1. Konsekwencją blokady receptora AT1 jest zwiększenie stężenia angiotensyny II, które mogą stymulować odblokowane AT2 receptorów podtypów, które równoważy skutki związane ze stymulacją AT1 retseptorov.Valsartan nie ma aktywność agonistyczną wobec receptora AT1. Jego powinowactwo do podtypu receptora AT1 w około 20 000 razy większe niż do receptora podtypu AT2. Walsartanu nie hamowania ACE, znany także pod nazwą kininazy II, który przekształca się angiotensyny I w angiotensynę II, oraz niszczy bradykininy. Ze względu na brak wpływu na efekty ACE bradykininy i substancji P nie nasilał, więc podczas odbierania antagonistów receptora apgiotenzina II Rozwój raczej suchy kaszel. Walsartanu nie oddziałuje i nie blokują receptorów hormonów lub innych kanałów jonowych zaangażowanych w regulacji układu sercowo-naczyniowego sistemy.Pri leczenia nadciśnienia walsartanu obniża ciśnienie krwi, bez wpływu na ChSS.Posle spożyciu pojedynczej dawki walsartanu efektu przeciwnadciśnieniowego rozwija się w ciągu 2 godzin a maksymalne obniżenie ciśnienia krwi osiąga się w ciągu 4-6 ch.Antigipertenzivny efektu walsartanu trwa 24 godzin. powtarzane terminy walsartanu maksymalne obniżenie ciśnienia krwi jest zależny od dawki sposób, aby Tigana 2-4 tygodni i utrzymuje się na tym poziomie w trakcie długotrwałego leczenia. Kombinacji z hydrochlorotiazydem umożliwia uzyskanie znacząco zwiększa AD.Vnezapnoe przerwania walsartanu nie towarzyszy wycofania (gwałtowny wzrost ciśnienia krwi lub innych niekorzystnych efektów klinicznych) .Gidrohlorotiazid - diuretykiem tiazydowym, działania moczopędnego, która jest związana z zaburzeniami reabsorpcję sodu, chlor, potas, magnez,woda w dystalnej nerce; opóźnia wydalanie jonów wapnia, kwasu moczowego. Ma działanie hipotensyjne, które jest spowodowane przez rozszerzenie tętniczek. Praktycznie brak wpływu na normalne ciśnienie krwi Działanie moczopędne rozwija się w ciągu 1-2 godzin po przyjęciu leku do środka, osiąga maksimum po 4 godzinach i utrzymuje się przez 6-12 godzin Działanie przeciwnadciśnieniowe występuje po 3-4 dniach, ale w celu osiągnięcia optymalnego działania terapeutycznego efekt może potrwać 3-4 tygodnie.
Farmakokinetyka
Absorpcja walsartanu Walsartan wchłania się szybko po podaniu doustnym, ale stopień wchłaniania jest bardzo zróżnicowany. Średnia całkowita biodostępność walsartanu wynosi 23%. Czas potrzebny do osiągnięcia Cmax - 2 godziny Podczas przyjmowania walsartanu z pokarmem, pole pod krzywą AUC zmniejsza się o 48%. Jednakże, 8 godzin po spożyciu, stężenia walsartanu w osoczu przyjmowane na pusty żołądek lub z jedzeniem są takie same. Zmniejszaniu AUC nie towarzyszy znaczące klinicznie zmniejszenie działania leczniczego walsartanu, więc lek można stosować niezależnie od posiłku Rozkład Kiedy lek przyjmuje się doustnie raz dziennie, jego akumulacja jest znikoma. Stężenia walsartanu w osoczu są takie same u mężczyzn i kobiet, a walsartan aktywnie wiąże się z białkami surowicy (94-97%), głównie z albuminą w surowicy. Równowaga Vd leku jest niewielka, około 17 litrów. Klirens osoczowy jest stosunkowo niski (około 2 l / h) w porównaniu z wątrobowym przepływem krwi (około 30 l / h) Metabolizm i wydalanie Metabolizowane przy użyciu izoenzymu CYP 2C9. T1 / 2 wynosi 9 godzin Wydalany głównie w postaci niezmienionej przez jelita (70%) i nerki (30%) Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych Biorąc pod uwagę, że klirens nerkowy stanowi jedynie 30% całkowitego klirensu, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek nie Konieczna jest korekta dawek leku. Od stopień wiązania walsartanu z białkami osocza jest wysoki, jego usunięcie podczas hemodializy jest mało prawdopodobne, Około 83% walsartanu jest wydalane z jelita, głównie w postaci niezmienionej. Walsartan nie ulega znaczącej biotransformacji, dlatego jego działanie ogólnoustrojowe nie koreluje ze stopniem upośledzenia funkcji wątroby. Z tego powodu u pacjentów z niewydolnością wątroby pochodzenia nie wytwarzanego przez zwierzęta i bez cholestazy nie jest wymagana zmiana dawki walsartanu. U pacjentów z żółciową marskością żółciową lub niedrożnością dróg żółciowych wartość AUC walsartanu zwiększa się około 2-krotnie.Nie zaleca się stosowania preparatu Valsakor ND160 u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, niektórzy starsi pacjenci mają nieco większy układowy wpływ na walsartan w porównaniu z młodymi ochotnikami; jednak nie ustalono, czy różnice te mają znaczenie kliniczne. Ogólnoustrojowy klirens hydrochlorotiazydu jest zmniejszony u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z młodymi Hydrochlorotiazyd Wchłanianie i dystrybucja Po spożyciu hydrochlorotiazyd wchłania się w 60-80%. Cmax hydrochlorotiazydu we krwi osiąga się 2 godziny po spożyciu. Wiązanie z białkami osocza wynosi 40-70% Metabolizm i wydalanie Hydrochlorotiazyd nie jest metabolizowany i jest szybko wydalany z moczem (ponad 95%). T1 / 2 wynosi 6-15 godzin.
Wskazania
- nadciśnienie tętnicze (u pacjentów, u których wskazana jest terapia skojarzona).
Przeciwwskazania
- ciężka niewydolność wątroby, marskość żółciowa i niedrożność dróg żółciowych (cholestaza), - łagodne i umiarkowane dysfunkcje wątroby pochodzenia niekopowego (dla danej dawki leku), - bezmocz, wyraźna niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min (0,5 ml / sek), - hemodializa, - hipokaliemia, hiponatremia, hiperkalcemia lub hiperurykemia z objawami klinicznymi, niewrażliwe na odpowiednie leczenie, - nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy lapp lub zespół glukozy / galaktozy osłabiony glukozą - wiek do 18 lat (ef skuteczność i bezpieczeństwo walsartanu u dzieci nie ustalono), - ciąża, - okres laktacji, - nadwrażliwość na walsartan, hydrochlorotiazyd, pochodne sulfonamidu i inne składniki leku Należy zachować ostrożność podczas stosowania potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas, substytutów żywności zawierających potas sole i inne leki, które mogą zwiększać poziom potasu we krwi (na przykład heparynę), przewlekłą niewydolność serca, klasę czynnościową IV zgodnie z klasyfikacją NYHA, niewydolność trzustki (QC powyżej 30 ml / min (0,5 ml / s)), umiarkowana niewydolność wątroby, obustronne lub jednostronne zwężenie tętnic nerkowych lub zwężenie tętnicy pojedynczej nerki, stan po transplantacji nerki, stany towarzyszące spadkowi BCC i / lub jonom sodu ( w tymbiegunka, wymioty), pierwotny hiperaldosteronizm, zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, przerostowa kardiomiopatia przerostowa (GOKMP), układowy toczeń rumieniowaty, nadwrażliwość na innych antagonistów receptora angiotensyny II, reakcje alergiczne i astma oskrzelowa.
Środki ostrożności
W okresie leczenia może zwiększyć psoriaza.Pri pheochromocytoma propranolol mogą być wykorzystane dopiero po otrzymaniu alfa adrenoblokatora.Posle długotrwałego leczenia propranololem powinien być stopniowo pod nadzorem leczenia vracha.Na propranololem w dawce należy unikać w / na wprowadzenie werapamil, diltiazem .W kilka dni przed podczas znieczulenia należy przerwać przyjmowanie propranololu lub znaleźć lek na znieczulenie z minimalnymi negatywnymi działaniami inotropowymi. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne u pacjentów, których aktywność wymaga zwiększonej uwagi, kwestię użycia propranololu w warunkach ambulatoryjnych należy rozwiązać dopiero po ocenie indywidualnej reakcji pacjenta.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie zaleca się stosowania antagonistów receptora angiotensyny II w pierwszym trymestrze ciąży. Lek jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży, ponieważ stosowanie w II i III trymestrze ciąży może powodować działania fetotoksicheskie (zmniejszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnione kostnienie kości czaszki płodu) i toksyczne działanie noworodków (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia). Jeśli jednak lek był stosowany w drugim i trzecim trymestrze ciąży, należy wykonać badanie ultrasonograficzne nerek i kości płodu Podczas planowania ciąży zaleca się zmianę pacjenta na alternatywną terapię przeciwnadciśnieniową, biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa, a po potwierdzeniu ciąży Valsakor ND160 należy jak najszybciej anulować. dane dotyczące przydzielania walsartanu do mleka matki. Wiadomo jednak, że walsartan penetruje mleko szczurów w okresie laktacji. Hydrochlorotiazyd przenika do mleka kobiecego. Dlatego w razie konieczności leczenie produktem Valsakor ND160 w okresie laktacji należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek przyjmuje się doustnie, niezależnie od posiłku, wielokrotności przyjmowania - 1 raz / dobę, Valsakor ND160 można łączyć z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Leczenie należy rozpoczynać od minimalnych dawek leku, u pacjentów, którzy nie osiągnęli docelowego poziomu ciśnienia krwi na tle monoterapii (walsartan w dawce 160 mg lub hydrochlorotiazyd w dawce 25 mg) zaleca się ustaloną kombinację dawek - Valsakor ND160 (160/25 mg) 1 raz / dobę. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe leku Valsakor ND160 (160/25 mg) rozwija się w ciągu 2-4 tygodni Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (CC powyżej 30 ml / min (0,5 ml / s)) nie muszą zmieniać dawki leku Valsakor ND160 nie jest zalecany u pacjentów z upośledzoną funkcją wątroby. Maksymalna zalecana dawka dobowa walsartanu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby pochodzenia pozaszpitalnego wynosi 80 mg (1 tab. / Dzień Valsakor H80). U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne dostosowanie dawki.
Efekty uboczne
Od strony ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego: często - ogólne osłabienie; czasami - zwiększone zmęczenie, astenia, zawroty głowy, w tym. postawy, zawroty głowy, bezsenność; rzadko - bóle głowy, depresja, parestezje, nerwobóle; bardzo rzadko - omdlenia (w przypadku stosowania po zawale mięśnia sercowego) Ze strony układu oddechowego: często - zapalenie błony śluzowej nosa i gardła; czasami - infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok, kaszel; bardzo rzadko - zespół zaburzeń oddechowych z zapaleniem płuc i obrzękiem płuc Od strony układu sercowo-naczyniowego: czasami - ból w klatce piersiowej; często - znaczne obniżenie ciśnienia krwi i niedociśnienie ortostatyczne; bardzo rzadko, arytmie; potencjalnie możliwe - obrzęk obwodowy Z układu pokarmowego: często - biegunka; czasami nudności, niestrawność, ból brzucha; rzadko - zapalenie żołądka i jelit, utrata apetytu, zaparcia, hiperbilirubinemia, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych; bardzo rzadko - zapalenie trzustki, cholestaza wewnątrzwątrobowa, żółtaczka, po stronie skóry: rzadko - wysypka skórna, nadwrażliwość na światło; bardzo rzadko - łysienie, z układu mięśniowo-szkieletowego: czasami - ból w plecach, kończyny, skręcenie i łzy więzadeł i mięśni lub ścięgien mięśni, artretyzm, bóle stawów; rzadko - bóle mięśni, osłabienie mięśni, skurcze mięśni, z układu moczowego: czasami - obniżone libido, impotencja (poniżej 1%), infekcje dróg moczowych, infekcje wirusowe, zwiększona częstotliwość oddawania moczu; rzadko - nadreaktywininemia,zwiększenie stężenia mocznika w surowicy; bardzo rzadko - upośledzona czynność nerek Dla zmysłów: czasami - zaburzenia widzenia; rzadko - dzwonienie w uszach, reakcje konyunktivit.Allergicheskie: bardzo rzadko - obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, swędzenie, reakcjami nadwrażliwości, w tym choroba posurowicza, i martwicze zapalenie naczyń, martwica rozpływna toksyczna naskórka (zespół Lyella), reakcje tocznia, zaostrzenie SLE. Z układu hemopoetycznego: rzadko - niedokrwistość, w tym. hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, zahamowanie czynności szpiku, obniżone stężenie hemoglobiny i hematokrytu, neutropenię, trombocytopenię (czasami Henocha) dla części parametrów laboratoryjnych: - często hiperkaliemii, niedoboru sodu we krwi, hipokalemia, hipomagnezemią, giperkaltsiemiya.Prochie rzadko - nasilone pocenie; bardzo rzadko - krwawienia z nosa.
Przedawkowanie
ValsartanSimptomy: znaczący spadek ciśnienia krwi, co może doprowadzić do zawrotów głowy, zwijania i / lub ciężkie wstrząs iskhodom.Lechenie objawowe, to zaleca się, aby wywołać wymioty, niestrawność, płukanie, termin węgla aktywnego. Wraz z rozwojem niedociśnienia tętniczego, pacjenta należy podać pozycji poziomej z uniesionymi nogami, aby wypełnić BCC i przeprowadzić korektę naruszania równowagi wodno-elektrolitowej. Hemodializa neeffektiven.GidrohlorotiazidSimptomy: Najczęstszymi objawami są konsekwencją niedoboru elektrolitów (hipokaliemia, chloropenia, hiponatremia) oraz odwodnieniem powodu nadmiernej diurezy (nudności, senność, zaburzenia rytmu serca, skurcze mięśni). Jednocześnie przyjmujących glikozydy nasercowe mogą nasilać hipokaliemię podczas aritmiy.Lechenie: objawowe.
Interakcje z innymi lekami
ValsartanKlinicheski istotne interakcje leków farmakokinetyczne cymetydyna, warfaryna, digoksyna, atenolol, indometacyna, hydrochlorotiazyd, amlodypina, walsartan glibenklamidu nie otmecheno.Poskolku nie narażonych na znaczne metabolizmu, to nie należy się spodziewać istotnych interakcji lekowych związanych z indukcją lub hamowania cytochromu R450.Odnovremenny odbieranie oszczędzające potas diuretyki (spironolakton, triamteren, amiloryd), dodatki do żywności, zawierający potas,Leki, które zwiększają poziom potasu w surowicy krwi (inhibitory ACE, heparynę, cyklosporyna) może powodować hiperkaliemię, a zatem wymagane jest przestrzeganie czynną ostorozhnost.Odnovremenny z innymi środkami przeciwnadciśnieniowymi, w tym diuretyki zwiększenia hipotensyjny prowadzi do jednoczesnego odbierania effekta.Pri leków litu i antagoniści receptorów angiotensyny II odnotowanych przypadków odwracalnie wzrasta zawartość jonów litu w osoczu krwi i zwiększa jego toksyczność. Zaleca się regularne monitorowanie zawartość jonów litu w krovi.GidrohlorotiazidS tiazydowe leki moczopędne, takie jak etanol, barbiturany i opioidowe środki przeciwbólowe, można zwiększyć ryzyko rozwoju ortostatycznych pomocą gipotenzii.Gipoglikemicheskie (doustnie i insulina) mogą wymagać korekty dawkowania hipoglikemiczne hipotensyjne sredstv.Drugie oznacza dodatek effekt.Holinolitiki (na przykład, atropina, biperyden) zwiększenie biodostępności tiazydu diuretikov.Kolestiramin i kolestypol: Obecność anionowymiennych żywic umenshaetsya.GKS ssące hydrochlorotiazyd, ACTH, środki przeczyszczające, amfoterycyna B, karbenoksolon, benzatynę benzylopenicyliny, kwas salicylowy i salicylany; możliwe zmniejszenie elektrolitów, szczególnie hipokalemii, regularne monitorowanie zawartości jonów potasowych w krovi.Antiaritmicheskie klasy la (chinidyna, gidrohinidin, dizopiramid), środki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron, dofetylid, ibutilid), sotalol, niektóre środki neuroleptyczne (tiorydazynę hlorpro azyna, lewomeprosja w / w): ryzyko arytmii typu piruet na tle ewentualnej hipokaliemia i hipomagnezemia. Zaleca się monitorowanie zawartości jonów potasowych w glikozydów krovi.Serdechnye: ryzyko zaburzeń rytmu serca w tle hipokaliemii i gipomagniemii.Beta-blokery i diazoksyd: zwiększona hipoglikemizujące działanie tych czynników sredstv.Urikozuricheskie (probenecyd, sulfinopirazonemallopurinol): możliwe jest zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, jak również zwiększenie częstotliwości reakcji nadwrażliwości na allopurinol; jeśli to konieczne, dostosowanie dawki leków mocznikowych: aminy presyjne (na przykład epinefryna, norepinefryna): działanie amin presyjnych może być zmniejszone Amantadyna: ryzyko wystąpienia działań ubocznych amantadyny wzrasta. Miarodajniki typu niedepolaryzującego (na przykład tubokuraryna): zwiększony efekt zwiotczających mięśnie Cyklosporyna: ryzyko hiperurykemii i nasilenia dny bnyh oslozhneniy.Tetratsikliny (z wyjątkiem doksycyklina) Ryzyko wzrostu stężenia mocznika w surowicy krovi.Metildopa: opisuje Szafy hemolityczną anemii.Lity: diuretyki zmniejsza klirens litu i zwiększają ryzyko toksycznego działania litu; zaleca się kontrolowanie zawartości litu we krwi NPVP (w tym inhibitory COX-2, kwas salicylowy, pochodne kwasu indolowego): działanie moczopędne, natriuretyczne i hipotensyjne diuretyków może się zmniejszyć, może rozwinąć się ostra niewydolność nerek. Jednoczesne przyjmowanie z preparatami wapnia witaminy D może prowadzić do zwiększone poziomy jonów wapnia we krwi, które mogą zniekształcać wyniki badania funkcji przytarczyc.
Instrukcje specjalne
Pacjenci z ciężką przewlekłą niewydolnością serca w fazie dekompensacji lub w innych stanach, którym towarzyszy stymulacja za pomocą leku RAASP leku Valsakor ND160 w tej grupie pacjentów, zwykle towarzyszy wyraźniejszy spadek ciśnienia krwi, jednak zgodnie z wytycznymi dotyczącymi doboru dawki leczenie rzadko wymaga przerwania leczenia z powodu niedociśnienia tętniczego. Leczenie za pomocą Valsakor ND160 należy wykonywać z zachowaniem ostrożności. Ze względu na zahamowanie aktywności RAAS u niektórych pacjentów może rozwinąć się zaburzenie czynności nerek. W ciężkiej przewlekłej niewydolności serca może wystąpić skąpomocz i / lub postępująca azotemia, do (w rzadkich przypadkach) ostrej niewydolności nerek i (lub w rzadkich przypadkach) .W przypadku pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca konieczne jest regularne monitorowanie czynności nerek, przy jednoczesnym podawaniu kombinacji trzech klasy leków - inhibitory ACE, beta-blokery i antagoniści receptora angiotensyny II (AT1).Przypisanie może w połączeniu z innymi lekami podawanymi po zawale serca trombolityczne, aspiryna, beta blokery i hiponatremii z statiny.Patsienty i / lub zredukowanych OTSKU pacjentów z ciężką niedoboru sodu we krwi i / lub zmniejszenia BCC, na przykład z powodu przyjmowania dużych dawek leki moczopędne, w rzadkich przypadkach na początku leczenia produktem Valsakor ND160 może wystąpić ciężkie niedociśnienie. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się skorygowanie naruszenia równowagi wody i elektrolitów, w szczególności poprzez zmniejszenie dawki diuretyków. Wraz z rozwojem niedociśnienia tętniczego z objawami klinicznymi, konieczne jest zapewnienie pacjentowi pozycji poziomej z podniesionymi nogami, wypełnienie BCC i skorygowanie zaburzeń równowagi wody i elektrolitów. Valsakor ND160 podawanie leku może być kontynuowany po wskaźników stabilizacji AD.Stenoz arteriiBezopasnost nerek ND160 Valsakor stosowania leku u pacjentów ze zwężeniem dwu- lub jednostronnym zwężeniem tętnicy nerkowej i zwężenie tętnicy jedynie nerki nie jest (może spowodować zwiększenie stężenia w surowicy mocznika i kreatyniny) funkcji nerek .Narushenie pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (CC powyżej 30 ml / min (ponad 0,5 ml / s)) nie wymagają zmiany dawki leku. Zaleca się okresowe monitorowanie zawartości jonów potasu, stężenia kreatyniny i kwasu moczowego w surowicy. Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania produktu Valsakor ND160 u pacjentów z niedawno przeniesionym przeszczepem nerki Zaburzenie czynności wątroby Zaleca się, aby pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby przyjmowali nie więcej niż 80 mg walsartanu dziennie Pierwotny hiperaldosteronizm Valsakor ND160 nie jest zalecany u pacjentów z pierwotnym hiperadosteronizmem. diuretyki Inne zaburzenia metaboliczne Tiazydowe leki moczopędne mogą zmieniać tolerancję glukozy i zwiększać stężenie glukozy w surowicy. centralny cholesterol, trójglicerydy i kwas moczowy Valsakor ND160 zawiera laktozę, dlatego leku nie należy przepisywać pacjentom z wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem Lappa w lappazie lub zespołem upośledzenia wchłaniania glukozy-galaktozy. i pracować z innymi złożonymi mechanizmami, które wymagają zwiększonej uwagi, ponieważmoże rozwinąć się zawroty głowy lub osłabienie na tle niedociśnienia tętniczego.
Recepta
Tak